မူရင်းစာအုပ် - A Street Cat Named Bob 

မူရင်းစာရေးသူ - James Bowen 

ဘာသာပြန် - သင့်လူ

ဘာသာပြန်စာအုပ် - လေလွင့်ကြောင်

ထုတ်ဝေသည့်တိုက် - ကံကော်ဝတ်ရည်

ပထမအကြိမ်၊ ဇူလိုင်လ ၂၀၁၇။ 

အုပ်ရေ -၁၀၀၀ 

တန်ဖိုး - ၂၈၀၀ ကျပ်

စာမျက်နှာ - ၂၀၉ မျက်နှာ

စာအုပ်မဖတ်ခင် ငါးလပိုင်းလောက်က ဇာတ်လမ်းခွေကြည့်တယ်။ အဲဒီကတည်းက ဒီကြောင်ကို ကိုယ်တော်တော် ချစ်မိတယ်။ ဒါနဲ့ အဲဒီဇာတ်လမ်းလည်းကြည့် မျက်ရည်တွေကျ။ ရုပ်ရှင်အညွန်းလေးတောင် ရေးမိလိုက်သေးတယ်။ ကိုယ့်အညွန်းကို ဖတ်မိတော့ ဆရာသင့်လူက ငါအဲဒီစာအုပ်ကို လေလွင့်ကြောင်ဆိုပြီး ခုဘာသာပြန်နေတယ်တဲ့။ ရုပ်ရှင်နဲ့ စာအုပ်က သိပ်တော့ မတူလှဘူးလို့ ပြောတယ်။ အဲဒီကတည်း သူများတွေ မသိခင်ကတည်းက ကိုယ့်မှာ ဒီစာအုပ်ကို မျှော်နေရ။ နောက် ဟိုတစ်လောလေးက တိမ်မိုးဝေက စာအုပ်စီစဉ်နေရင်း သိပ်ဖတ်လို့ကောင်းတဲ့ စာအုပ်။ ဖတ်ရတာ သွက်နေတာပဲ။ ဆရာလေနဲ့ သိပ်မိတာလို့ ပြောပြန်ရော။ ဒီက သိပ်ဖတ်ချင်နေပြီ။ ဒါနဲ့ တနင်္ဂနွေနေ့ ကံကော်ဝတ်ရည်စာအုပ်အိမ်မှာ စရောင်းမယ်ဆိုတာနဲ့ သွားရတယ်။ တကယ်တော့ လက်ဆောင်သွားတောင်းတာပါ။ ကိုယ့်အတွက်ကိုယ်ရယ်။ သူများပေးဖို့ရယ် ခုကို လက်ထဲမှာ ၃ အုပ်ရှိတယ်။ တကယ်ကြိုက်တယ်ဆိုတာ သက်သေပြဖို့ မလိုတော့ပါဘူးလေ။

ဒီဇာတ်လမ်းမှာ ကြောင်က မင်းသား။ မင်းသားနာမည်က Bob။ အဲဒီ Bob ဆိုတဲ့ နာမည်ကို လမ်းဘေးမှာ ဂီတာတီးစားတဲ့ ဘော့ သူငယ်ချင်းက ပေးတာ။ သူကတစ်ဆင့် ဘော့အကြောင်းကို ကိုယ်တို့သိရတာပေါ့။ ဘော့က သူအိမ်ရှေ့တံခါးမှာ တစ်ရက်လည်း မဟုတ် နှစ်ရက်လည်း မဟုတ်လာခွေနေတာ။ သူကလည်း စိတ်ကောင်းနှလုံးကောင်းလေးရှိတော့ ဘော့ကို ခေါ်ပြီး စောင့်ရှောက်ထားမိတယ်။ အစာကျွေး၊ ဆေးကုပေးပေါ့။ ဘော့က ရောက်ရောက်ချင်းမှာ လမ်းဘေးလေလွင့်ကြောင် ဖြစ်တာမို့ ဒါဏ်ရာဒါဏ်ချက်အပြည့်နဲ့။ ဘော့သူငယ်ချင်းခင်မျာ သူ့ကို ဆေးကုဖို့ တော်တော်ပိုက်ဆံတွေ ကုန်လိုက်သေးတယ်။

နဂိုကမှ မရှိလို့ ဂစ်တာလေးတီးပြီး လမ်းဘေးမှာ ဖျော်ဖြေစားနေရပါတယ်ဆိုမှ။ ဘော့ရဲ့ ့ပိုင်ရှင်ဟာ ဘယ်သူလဲလို့ သူလိုက်ရှာပေးတယ်။ မတွေ့ရဘူး။ တစ်ရက်တော့ သူဖျော်ဖြေဖို့ သွားတော့ ဘော့က အတင်းလိုက်လာတယ်။ နေခဲ့ မလိုက်နဲ့တော့။ အိမ်ထဲလည်း မဝင်နဲ့၊ မင်းနေရာ မင်းပြန်တော့ဆိုလည်း မပြန်ဘူး။ နောက်ဆုံး ဂစ်တာသွားတီးဖို့ကို ဘော့မမြင်အောင် ကွေ့ရှောင်သွား။ လမ်းကြိုလမ်းကြားသွား။ သို့ပေမယ့် ဘော့က သူ့နောက်ကို ရအောင်လိုက်တာပဲ။ သူစီးတဲ့ ကားကို ရအောင်လိုက်စီးတာပဲ။ နောက်ဆုံးတော့ သူလည်း လက်လျှော့ပြီး သူ့အလုပ်ကို ဘော့ကို ခေါ်ခေါ်သွားတော့တယ်။ ဘော့က ပထမဆုံးနေ့မှာတင် အစွမ်းပြတယ်။ ဂီတာအိတ်ကလေး ရှေ့မှာချ။ ပိုက်ဆံထည့်ဖို့။ သူက ဂစ်တာတီး နာဗာနားတို့ ဘာတို့ ဆိုမှာပေါ့။

တစ်ယောက်ထဲဆို တစ်ပတ်လောက်မှရမယ့် ငွေကြေး ဘော့ကြောင့် တစ်ရက်ထဲနဲ့ရတယ်။ လူတွေက ကြောင်လေးကို ချစ်လို့ ပိုက်ဆံတွေ ထည့်သွားကြတာ။ တစ်ဖြည်းဖြည်း ကြောင်နဲ့ လူနဲ့ သံယောဇဉ်ဖြစ်လာတယ်။

ဘော့ကျန်းမာရေး၊ ဘော့ရဲ့ ပျော်ရွင်မှုကို ကျွန်တော် တာဝန်ယူရမယ်လို့ ကျွန်တော်သိလာတယ်။ တာဝန်လည်းယူတတ်လာတယ်။ အမြဲတမ်းတစ်ကိုယ်ကောင်းနေတတ်တဲ့ ကျွန်တော်… ဘော့ကြောင့် လူသားဆန်လာတယ်။

ဘော့ကြောင့် လူတွေကလည်း အိမ်ခြေရာမဲ့ သူ့ကို လူ့အောက် တစ်ဆင့်နိမ့်တဲ့ သတ္တဝါအဖြစ်ကနေ လူသားလို့ ဆက်ဆံလာတယ်။ တစ်ချို့များဆို Sir လို့တောင် ခေါ်သွားသေးတယ်။ တစ်ခါမှ အခေါ်မခံဖူးတဲ့ နာမည်လေ။ ကြောင်တစ်ကောင်ကြောင့် လူတစ်ယောက်ရဲ့ ဘဝဟာ လူတစ်ယောက်နဲ့ တူလာတယ်ဆိုတာ မယုံနိုင်စရာကောင်းပေမယ့် တကယ်ဖြစ်ခဲ့တယ်။

ဘော့နဲ့ သူဟာ ပျော်ရွင်ဖွယ်အချိန်တွေလည်း အများကြီးပေါ့။ ဘော့ကို လူတွေက ချစ်တော့ ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးပေးတယ်။ ဘော့ဝတ်ဖို့ အဝတ်တွေ ယူလာပေးတယ်။ သူနဲ့ ဘော့ ခရစ်စမတ်တွေ ဆင်နွဲကြတယ်။ ဘော့စားဖို့ အစားတွေလည်း လူတွေက ဝယ်ဝယ်လာပေးတတ်သေးတယ်။ နောက်ဆုံး ဘော့အတွက် ခရစ်စမတ်လက်ဆောင် ပေးသူတောင်ရှိသေးတယ်။ ပထမဆုံး ပိုက်ဆံတွေ အများကြီးရတဲ့နေ့က အင်ဒီယန်းအစားအစာတွေတောင် စျေးကြီးပေးပြီး နှစ်ယောက်သား ကြိတ်လိုက်ကြသေးရဲ့။

မယုံနိုင်စရာကောင်းတာက ဘော့ကြောင့် သူဘိန်းဖြူလုံးဝ ပျက်သွားအောင် တွန်းအားပေးနိုင်ခဲ့တယ်။ ဒါဟာ ဘော့ကို သူချစ်တဲ့ စိတ်ကြောင့်လား။ သို့မဟုတ် သူယုံကြည်သလိုပဲ ဘော့မှာ ဆူပါပါဝါရှိလို့လား။ အဖြေကိုတော့ ဘော့စကားပြောတတ်မှပဲ သိရလိမ့်မယ်။ သေချာတာတစ်ခုက ဘိန်းဖြူဖြတ်တဲ့ မက်သာတုန်းကို ဖြတ်တဲ့အခါမှာ ယင်းထမှု ခံစားရတဲ့ အချိန်၊ သေကောင်ပေါင်းလဲ ခံရတဲ့အချိန် ဘော့က သူဘေးက တစ်ဖဝါးမှ မခွါသွားတာပါပဲ။ ဘော့နေမကောင်းဖြစ်တုန်းက ဘော့အသက်ရှိသေးရဲ့လားလို့ တစ်ညလုံး ခဏခဏထစမ်းသလို ဘော့ဟာလည်း သူနေမကောင်းတဲ့အခါ အသက်ရှိသေးရဲ့လားလို့ သူ့ခြေထောက်ကို လာကုတ်တတ်သေးတယ်။

ဘော့နဲ့ သူ့အပေါ် ကောင်းတဲ့သူတွေနဲ့ တွေ့ရသလို အဆိုးမြင်တဲ့သူတွေကိုလည်း တွေ့ရပါတယ်။ သူတို့နှစ်ယောက် အဆင်ပြေနေတာကို မနာလိုသူတွေလည်း အများကြီး။ ဂစ်တာတီးခွင့် ပိတ်ခံရအောင်၊ ဘစ်အစ်ရှူးဂျာနယ်ရောင်းဖို့ ကြိုးစားတော့လည်း နေရာလုတယ်လို့ပြော၊ စည်းကမ်းဖေါက်တယ်ပြောပြီး အကောက်ကြံတဲ့သူကပြောနဲ့ ဒုက္ခတွေလည်း တစ်လှေကြီးပါ။ သို့ပေမယ့် ဘယ်အခြေအနေရောက်ရောက် သူဟာ ဘော့ကို စွန့်လွတ်ဖို့ မစဉ်းစားသလို၊ ဘော့ကလည်း သူ့ဆီက ထွက်မသွားခဲ့ဘူး။

အပြင်မှာ အခုတော့ သူတို့နှစ်ယောက်ဟာ စာအုပ်ကြောင့်၊ ရုပ်ရှင်ကြောင့် ချမ်းသာနဲ့ လူနဲ့ ချမ်းသာတဲ့ ကြောင်ဖြစ်လိုနေပါပြီ။ အဲဒီအခန်းက ဒီစာအုပ်မှာ မပါဘူး။ နောက်တစ်အုပ်မှာ ပါတယ်လို့ ပြောပါတယ်။ သူတို့ အကြောင်း စာအုပ်ရေးတဲ့အကြောင်း၊ ရုပ်ရှင်ရိုက်တဲ့အကြောင်း။ အဲဒီတော့ ဆရာသင့်လူကိုပဲ နောက်တစ်အုပ်လေး ဘာသာဆက်ပြန်ပါလို့ တိုးတိုးရော ကျယ်ကျယ်ရော တောင်းဆိုရမှာပဲ။

မယ်ကျွိ

၂၀၁၇ သြဂုတ် ၁ ရက်

မနက် ၂နာရီ ၁၂ မိနစ်