မြသန်းတင့် (ကိုယ်ရေးအကျဥ်းနှင့်စာအုပ်များစာရင်း)

စာရေးဆရာ - မြသန်းတင့်

စာအုပ်အမည် - လေရူးသုန်သုန်

မူရင်း - Gone With The Wind by Margaret Mitchell

ပုံနှိပ်မှတ်တမ်း - ၂၀၁၇ ဇူလိုင် (တတိယအကြိမ်)

ထုတ်ဝေသည့်တိုက် - ဘဝတက္ကသိုလ်

မျက်နှာဖုံး - ပန်းချီတင်ထွဏ်း

တန်ဖိုး - ၁၈၀၀၀(တစ်တွဲ ၉၀၀၀)

စာမျက်နှာ - ၈၉၈

နေသိပ်မကောင်းတဲ့ကြားက ခါးတွေညောင်း မျက်ကြောတွေကိုက်လာတဲ့အထိ ထိုင်ဖတ်တာ နှစ်ရက်နဲ့ ပြီးသွားတယ်။ ဒီအသက်အရွယ်အထိ ဖတ်ဖူးသမျှ ပင်ကိုရေး ဘာသာပြန် ဝတ္ထ္တုတို ဝတ္ထုရှည်တွေထဲ လေရူးသုန်သုန်ကို အကြိုက်ဆုံးဆိုရင် ပိုရာများ ကျမလား မသိဘူး။ တခါမှ ဒီလောက်ထူတဲ့ဝတ္ထုကို စွဲစွဲလန်းလန်းနှစ်ခေါက်ပြန်မဖတ်ဘူး။ အလွန်ဆုံး သုခမြို့တော်လို စာမျက်နှာ လေး ငါးရာရှိတဲ့ ဝတ္ထုလောက်ပဲ နှစ်ခေါက်ပြန်ဖတ်ဖူးတယ်။

မူရင်းလေရူးသုန်သုန်အကြောင်း အရင်စပြောရရင် မာဂရက်မစ်ချယ်ဟာ ဒီစာအုပ်ကို ပုံနှိပ်ထုတ်ဝေဖို့ ရည်ရွယ်ချက်မရှိဘူး။ သူ့ဝတ္ထုက အဆင့်အတန်းမမီဘူး ထင်သတဲ့။ နောက်တော့ ထုတ်ဝေသူတစ်ယောက်က အတင်းတောင်းတာနဲ့ ပေးလိုက်တယ်။ ထုတ်ဝေသူကလည်း ဖတ်ပြီးတာနဲ့ စာအုပ်ထုတ်ဖို့ စီစဉ်တယ်။ ဝတ္ထုဟာ တဟုန်ထိုး အောင်မြင်တယ်။ အကြိမ်ပေါင်းများစွာ ရိုက်ရတယ်။ ဘာသာပေါင်းများစွာ ပြန်ရတယ်။ လေရူးသုန်သုန်ရုပ်ရှင်ဟာလည်း အော်စကာ ၁၀ ဆုရတယ်။ ဘာလင်မှာ သုံးနှစ်ဆက်တိုက်ပြလို့ ရုပ်ရှင်ရုံ အလုပ်သမားတွေ သပိတ်ပါမှောက်ရတယ်။ ရုပ်ရှင်ရိုက်ပြီးတဲ့ နောက် အနှစ် ၄၀ အတွင်း ကမ႓ာပေါ်မှာ အဲ့ဒီရုပ်ရှင်မပြတဲ့ ရက်ဆိုလို့ တစ်ရက်မှ မရှိဘူးတဲ့။ ကမ႓ာ့တစ်နေရာရာမှာ အမြဲပြနေရတယ်လို့ ရုပ်ရှင်စာစောင်တွေက ရေးတယ်။ ဒါက ဆရာမြသန်းတင့်ရဲ့ အမှာစာအရ သိရတာ။

နောက် ဘာသာပြန်အကြောင်း။ လေရူးသုန်သုန်ဆိုတဲ့နာမည်ဟာ ဆရာမြသန်းတင့်ရဲ့ ကိုယ်ပိုင်မဟုတ်ဘူး။ ဒုတိယကမ႓ာစစ်မဖြစ်မီက ဆရာနန္ဒဟာ Gone With The Wind ကို မြန်မာဇာတ်အိမ်ဖွဲ့ပြီး လေရူးသုန်သုန် အမည်နဲ့ မြန်မာ့အလင်းသတင်းစာမှာ အခန်းဆက်ရေးဖူးတယ်။ စစ်ပြီးကာလမှာလည်း လုံးချင်းအဖြစ် ထုတ်ဖူးတယ်လို့ သိရတယ်။ ဆရာမြသန်းတင့်ဟာ ငယ်စဉ်ထဲက အဲ့ဒီဝတ္ထုကိုစွဲလန်းဖူးတယ်။ Gone With The Wind ကိုမြန်မာပြန်မယ်ဆိုတော့ အခြားနာမည်တွေမပေးချင်ဘူး။ ငယ်ငယ်တည်းက စွဲလန်းခဲ့တဲ့ ဆရာနန္ဒရဲ့ လေရူးသုန်သုန်ကိုပဲ ဝတ္ထုအမည်နဲ့ ရွေးလိုက်တယ်။ အံ့သြဖို့ ကောင်းတာက ဒီဝတ္ထုကြီးကို ဆရာမြသန်းတင့်ဟာ ၃ လကျော်နဲ့ ဘာသာပြန်ခဲ့တာပဲ။ ဒီလောက်ထူတဲ့ စာအုပ်ကို ဒီလောက်အချိန်နဲ့ ဒီလောက်ဖတ်ကောင်းအောင် ပြန်နိုင်တဲ့ ဆရာမြသန်းတင့်ကို မလေးစားပဲမနေနိုင်ဘူး။

လေရူးသုန်သုန်ဝတ္ထုကြီးဟာ အမေရိကန်ပြည်တွင်း စစ်ကြီးကို နောက်ခံထားတယ်။ သမ္မတလင်ကွန်းတက်လာတဲ့နောက် ကျွန်စနစ်နဲ့ မြေရှင်ပဒေသရာဇ်စနစ်ကို ဖျက်သိမ်းလိုက်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ မြေရှင်စနစ်ကို စွဲကိုင်ထားတဲ့ တောင်ပိုင်းသားတွေဟာ ပြည်ထောင်စုက ခွဲထွက်ဖို့ပုန်ကန်တယ်။ အဲ့ဒီမှာ မြောက်ပိုင်းနဲ့ တောင်ပိုင်း တိုက်ပွဲဖြစ်တယ်။ ဝတ္ထုကြီးထဲက အဓိကဇာတ်ဆောင် `ရက်ဘတ်တလာ´ ဟာ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ကူးသန်းရောင်းဝယ်လိုတဲ့ ကုန်သည်။ သူက တောင်ပိုင်းသားဖြစ်ပေမယ့် ပဒေသရာဇ်စနစ်ရဲ့ တင်းကျပ်တဲ့ လူမှုရေးအစဉ်အလာတွေ ထုံးတမ်းဓလေ့တွေကို လက်မခံဘူး။ ဒီစနစ်ကြီးပျက်သုဉ်းမှာကို သိတယ်။ သိတဲ့အတိုင်း တကယ်ပျက်စီးတဲ့အခါမှာလည်း ဟားတိုက်နေခဲ့တယ်။ နောက် အဓိကဇာတ်ဆောင် `စကားလက်အိုဟာရာ´ ကတော့ ပဒေသရာဇ်စနစ်ကို တန်ဖိုးထားတဲ့ မိသားစုက။ တောင်ပိုင်းပြည်နယ်ခွဲထွက်ရေးကို ထောက်ခံတယ်။ မြောက်ပိုင်းသား ယန်ကီတွေကို မုန်းတယ်။ သူ့ပတ်ဝန်းကျင်က လူတွေအကုန်လုံးက အဲ့ဒီလိုအမြင်နဲ့ လူတွေချည်း။ ဆိုတော့ သူလဲ အဲ့ဒီလို အယူအဆမျိုးရှိတယ်။ သို့သော် စကားလက်ဟာလည်း ဘတ်တလာလိုပဲ ပုန်ကန်ချင်သူ။ သူကြီးပြင်းခဲ့တဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်အရ ဒီလိုအတွေးအခေါ်ရှိသူဆိုပေမယ့် တကယ့်စိတ်ရင်းကတော့ မဟုတ်ဘူး။ တကယ်အရေးကြုံလာတော့ ပဒေသရာဇ်စနစ်ရဲ့ ထုံးတမ်းစဉ်လာတွေ လိုက်နာရမယ့်ကျင့်ဝတ်တွေဟာ အလကားလို့ မြင်လာတယ်။ သူလဲ အဲ့ဒီစနစ်ကို ဖောက်ထွက်လာတယ်။ အဲ့ဒီမှာ ရက်ဘတ်တလာနဲ့ စကားလက်ဟာ ပဒေသရာဇ်လူ့အဖွဲ့အစည်းနဲ့ ပဋိပက္ခဖြစ်လာတယ်။ တောင်ပိုင်းသား အသိုင်းအဝိုင်းတစ်ခုလုံးနဲ့ အားပြိုင်ကြတယ်။ အဲ့ဒါဟာ ဇာတ်လမ်းရဲ့ အသက်ပဲ။

စကားလက်ဟာ တောင်ပိုင်းသူမိန်းမပျိုလေး။ ပဒေသရာဇ်စနစ်ရဲ့ ထုံးတမ်းအစဉ်အလာတွေအောက် ကြီးပြင်းလာတယ်။ စွဲဆောင်အားကောင်းတယ်။ သူ့အနားမှာ ယောကျ်ားပျိုတွေဝိုင်းနေတယ်။ သူ့အမေနဲ့ သစ္စာရှိကပ္ပလီငွေဝယ်ကျွန် ကြီးတော်ရဲ့ ဆိုဆုံးမမှုအောက် ကြီးပြင်းလာတယ်။

ဘတ်တလာက နာမည်ပျက်တွေအများကြီးနဲ့။ မှောင်ခိုကုန်ကူးတယ်။ ပိုက်ဆံရှာတယ်။ ပြည်တွင်းစစ်ဖြစ်လာတဲ့အချိန်မှာ မြောက်ပိုင်းတပ်တွေ ပိတ်ဆို့ထားတဲ့ကြားက တောင်ပိုင်းကဝါတွေကို ဥရောပ အင်္ဂလန်တို့ကိုရောင်းတယ်။ ဟိုကပစ္စည်းတွေ ပြန်သွင်းလာပြီး စျေးကြီးကြီးနဲ့ ပြန်ရောင်းတယ်။

`တိုင်းပြည်တည်ဆောက်ချိန်မှာ လူတွေကြီးပွားလာကြတာပဲ။ ဒါပေမယ့် တိုင်းပြည်ပျက်ချိန်က ပိုပြီးကြီးပွားလွယ်တယ်။´

ပြည်တွင်းစစ်ကြီးနဲ့ ကြံုပြီးတဲ့နောက် အရင်က နုနုနယ်နယ် ကောင်မလေး စကားလက်ဟာ ပြောင်းလဲသွားတယ်။ သူ့အမေဆုံးတယ်။ သူ့ငယ်သူငယ်ချင်းတွေ တိုက်ပွဲမှာကျကုန်တယ်။ သူကိုယ်တိုင် ခက်ခက်ခဲခဲပင်ပင်ပန်းပန်း ရုန်းကန်လာရတယ်။ ညကြီးမင်းကြီး စစ်ပွဲတွေကြားမှာ ကလေးပေါက်စလေးတွေ လူမမာသည်တွေနဲ့ ထွက်ပြေးရဖူးတယ်။ အရင်ကလိုလေးသေးမရှိ နေခဲ့ရသူက ငတ်မှာကို စိတ်ပူလာရတယ်။ စကားလက်ဟာ ကြမ်းတမ်းသွားတယ်။ သတ္တိကောင်းလာတယ်။ ဘာမဆိုလုပ်ရဲလာတယ်။ သူ့အမေဆုံးမခဲ့တဲ့ ယဉ်ယဉ်ကျေးကျေး သိမ်သိမ်မွေ့မွေ့ မိန်းကလေးဖြစ်အောင် မနေနိုင်တော့ဘူး။ မငတ်အောင် ဘဝကို ဒေါင်ကျကျ ပြားကျကျရင်ဆိုင်တော့တယ်။

`မေမေသည် သူ့သမီးများကို သူ့ခေတ်ယဉ်ကျေးမှုနှင့်အညီ ဆုံးမသွန်သင်ခဲ့သည်။ သို့ရာတွင် ထိုယဉ်ကျေးမှုကြီးသည် ပြိုလဲပျက်စီးသွားခဲ့ပြီ။ ……………။ ခေတ်ကြီးကမောက်ကမဖြစ်လာသည့် အခါတွင် မေမေ၏ သင်ခန်းစာများ အသုံးမကျတော့။ လက်တွေ့လုပ်၍ မဖြစ်တော့။´

အမျိုးသမီးတွေဟာ အိမ်ထဲမှာကုပ်ပြီး ယောကျ်ားကိုပြုစုရမယ်ဆိုတဲ့ အယူအဆကိုပယ်တယ်။ သူကိုယ်တိုင် စီးပွားထွက်ရှာတယ်။ သူများတွေ ဝေဖန်မေးငေါ့နေလဲ ဂရုမစိုက်ဘူး။ သူကြိုးစားသလောက်လဲ အောင်မြင်တယ်။

`ကလေးမွေးသည့်ကိစ္စကလွဲလျှင် လောကတွင် ယောကျ်ားမပါပဲ မိန်းမတွေ မလုပ်နိုင်သည့်အရာ မရှိဟု စကားလက်ထင်သည်။´

သူ့ကိုထောက်ခံမယ့်လူဆိုလို့ ရက်ဘတ်တလာနဲ့`မီလာနီ´ ဆိုတဲ့ အမျိုးသမီးပဲရှိတယ်။ မီလာနီက သူ့ယောင်းမ။ နုနုနယ်နယ်ပုံပေမယ့် သတ္တိကောင်းတယ်။ စိတ်ထားမြင့်မြတ်တယ်။ ဒီဝတ္ထုမှာ မီလာနီဟာလည်း အရေးကြီးတဲ့ ဇာတ်ကောင်ပဲ။

ဆိုတော့ ပြောလာတာလည်း တော်တော်ရှည်သွားပြီ။ ဒီဝတ္ထုကြီးတစ်ပုဒ်လုံးကို ခြံုပြီးပြောပြနိုင်ဖို့လဲ မလွယ်ဘူး။ မဖတ်ရသေးရင် ဖတ်ကြည့်ဖို့သာ တိုက်တွန်းပါတယ်။ ပေးရတဲ့ ပိုက်ဆံနဲ့ တန်ပါတယ်။

ကျော်သက်ခိုင်