မူရင်းစာရေးဆရာ - Anthony Grey

ဘာသာပြန်စာအုပ်အမည် - ပီကင်း

ဘာသာပြန်စာရေးဆရာ - မောင်ထွန်းသူ

အမျိုးအစား - ခေတ်သစ်တရုတ်ပြည်သမိုင်းနောက်ခံဝတၳုရှည်

ထုတ်ဝေသည့်တိုက် - စိတ်ကူးချိုချို

ထုတ်ဝေသည့်ကာလ - ၂၀၀၈ ဧပြီ

ထုတ်ဝေသည့်အကြိမ် - ပထမအကြိမ်

မျက်နှာဖုံးဒီဇိုင်း - မုတ်သုန်

တန်ဖိုး - ၆၅၀၀

စာမျက်နှာ - ၉၉၇

"ပီကင်းသည် အဖြစ်မှန် အချက်အလက်မှန်များအား အခြေပြု၍ရေးဖွဲ့ထားသော တရုတ်နိုင်ငံအကြောင်းဖြစ်သည်။ တရုတ်နိုင်ငံသည် ကျနော်တ်ို့နိုင်ငံနှင့် ရေကြောမြေကြောဆက်စပ်နေသည့် နိုင်ငံဖြစ်သည်။ ကျနော်တ်ို့လူမျိုးသည် သူတို့နိုင်ငံအကြောင်း သိရှိနားလည်အောင် ကြိုးစားရမည်ဖြစ်သည်။ သူတို့နိုင်ငံခေါင်းဆောင်များက သူတို့နိုင်ငံနှင့် သူတို့လူမျိုးအပေါ်ထားရှိနေကြသည့် မေတ္တာ၊စေတနာနှင့်သဘောထားအမြင်များအား အပီအပြင် လေ့လာသုံးသပ်ရကြရမည်ဖြစ်ပါသည်။ 

ကျနော့်အမြင်ကိုပြောရလျှင် ပီကင်း၏ အနှစ်သာရသည် အခြားမဟုတ်၊ မော်စီတုန်းနှင့် ချူအင်လိုင်းတို့၏ စိတ်နေစိတ်ထားနှင့် အကျင့်စရိုက်များဖြစ်၏။ သူတို့၏ အရိုက်အရာအားဆက်ခံခ့ဲသည့် တိန့်ရှောင်ပိန်လ်ို လူစား၏စိတ်စေတနာနှင့် သဘောထားအမြင်ဖြစ်သည်။ အကယ်၍များ သူတို့ကို အားကျကြမည်ဆိုပါမူကား ...... " အရင်ဆုံး ဘာသာပြန်စာရေးဆရာရဲ့ အမြင်ကို ပီကင်းစာအုပ်ကြီးထဲက သူ့ရဲ့ အမှာစာထဲမှာ ပါတ့ဲအတိုင်း ကောက်နှုတ်ဖော်ပြလိုက်ပါတယ်။ အန်ထိုနီဂရေးရဲ့ နာမည်ကျော် 'ဆိုင်ဂုံ'ကိုဖတ်ပြီး သဘောကျလ်ု့ိ ပီကင်းကို ထွက်ထွက်ချင်း ဝယ်ခ့ဲပေမယ့် မဖတ်ဖြစ်ခ့ဲဘူး။ ဘာသာပြန်သူရဲ့အမှာစာဖတ်တယ်။ မူရင်းစာရေးဆရာရေးတ့ဲ အမှာစာကိုဖတ်တယ်။ နောက် မာတိကာဖတ်တော့မှ စိတ်ပျက်ပြီး ၉နှစ်နီးပါးပစ် ထားမိတယ်။ မာတိကာကို ဖတ်ကြည့်ပါ။

-ရှေ့ပြေး 

မန်ချက်စတာ ၁၉၂၁ 

-အပိုင်း တစ်

ချီတက်သူများ စုဝေးခြင်း ၁၉၃၁

-အပိုင်း နှစ်

ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲ အစပြုခြင်း ၁၉၃၄

-အပိုင်း သုံး

ချီတက်သူများ လမ်းကြောင်းပြောင်းခြင်း ၁၉၃၅

-အပိုင်း လေး

ချီတက်သူများ၏အောင်ပွဲ ၁၉၃၅

-အပိုင်း ငါး

ချီတက်သူများတွန့်ဆုတ်ခြင်း ၁၉၅၇

-အပိုင်း ခြောက်

ချိီတက်သူများ အဆင့်ကွဲခြင်း ၁၉၆၆

-အပိုင်း ခုနစ်

ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲပြီးဆုံးခြင်း ၁၉၇၆

-နိဂုံး ၁၉၇၈

-နောက်ဆက်တွဲ

နောက်ဆရာမောင်ထွန်းသူရဲ့ အမှာစာ တစ်နေရာမှာလည်း ဒီလိုပါသေးရဲ့။ "တကယ်တော့ပီကင်းသည် ခေတ်သစ်တရုတ်နို်ုင်ငံအကြောင်း တခမ်းတနားရေးဖွဲ့ထားသည့်ဝတၳုကြီးဖြစ်၍ ၁၉၂၀ ပြည့်နှစ်နှင့် ၁၉၈၀ ပြည့်နှစ်များ နှစ် ၆၀ ကာလကိုနောက်ခံထားခြင်း ဖြစ်သည်။ ကမ္ဘာ့သမိုင်းတွင် အထူးခြားဆုံးဖြစ်ရပ်တစ်ခုဟု အသိအမှတ်ပြုခံခ့ဲရသော မဟာခရီးရှည်ချီတက်ပွဲကြီး အကြောင်းကိုလည်း ဤပီကင်းတွင် အသေးစိတ်နီးပါးမျှ တွေ့ကြလိမ့်မည်ဖြစ်၏။ 

ပီကင်းတွင်တွေ့ရမည့်နောက်တစ်ခုမှာ မော်စီတုန်းနှင့် သူ့ဇနီး မဒမ်ချန်ချိုင်းတို့ ဦးစီးခ့ဲသော ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးဖြစ်၏။ ထိုတော်လှန်ရေးမှထွက်ပေါ်လာသော ဒုက္ခဆင်းရဲများသည် ပြည်သူတို့ကိုရော ခေါင်းဆောင်တို့ကိုပါ များစွာထိခိုက် နစ်နာစေရုံမျှမက အကျိုးစီးပွားပျက်ပြားမှုများကိုပါ ဖြစ်ပေါ်စေခ့ဲသည်။"

မာတိကာနဲ့ အမှာစာမှာ အ့ဲလိုဖော်ပြထားတာကိုဖတ်မိတော့ စာမျက်နှာ တစ်ထောင်လောက်ရှိတ့ဲ ဒီစာအုပ်ကြီးဟာ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲကြီးအကြောင်းနဲ့ တရုတ်ပြည်တွင်းရေးသက်သက်ပဲလို့ထင်ပြီး ဖတ်ရမှာ ပျင်းတာနဲ့ ချောင်ထိုးထားလိုက်ပါလေရော ...

ဆိုင်ဂုံပြန်ထွက်တ့ဲစာအုပ် တော်တော်မိုက်တ့ဲအကြောင်း ဟိုးတလောက စာပေစကားဝိုင်းတစ်ခုမှာ စကားစပ်မိတော့မှ မဖတ်ရသေးတ့ဲမောင်ထွန်းသူ ဘာရှိသလဲပြန်စစ်တော့ကာမှ ဆိုင်ဂုံကိုရေးတ့ဲ အန်ထိုနီဂရေးရဲ့ ပီကင်းကြီးမဖတ်ရသေးတာ ပြန်သတိရတယ်။ အ့ဲတော့မှ အားလပ်ချိန်လေးရတုန်း စ မိလိုက်တာ ... မန်ချက်စရာမြို့က ဂျေကော့ကဲလ်နာဆိုတ့ဲကောင်လေးနဲ့ စ တွေ့တာပဲ။ ဂျေကော့လေးဟာ သူ့မိဘတွေနဲ့အတူ ဘုရားရှိခိုးကျောင်းလိုက်လာရာက သာသနာပြုရဲ့ ဟောပြောချက်တွေနားထောင်ပြီး တရုတ်ပြည်ကို သွားချင်ခ့ဲတာကနေ စ ထားတယ်။ အ့ဲဒီနေ့က စ ပြီး ပြင်းပြတ့ဲ သူရဲ့ဆန္ဒအတိုင်း တရုတ်ပြည်မှာ သာသနာပြု ဘုန်းကြီးတစ်ပါးဖြစ်လာတာက ပီကင်းစာအုပ်ဟာ ကိုယ်ထင်ထားခ့ဲသလို တရုတ်ပြည်သမိုင်းသီးသန့်မဟုတ်ပဲ ကဲလ်နာရဲ့ဘဝတစ်လျှောက် အချိုးအကွေ့အလှည့်အပြောင်းရသစုံကို တကယ့်ဖြစ်ရပ်မှန်နဲ့ရောထာတ့ဲ မဟာပီကင်းဝတၳုကြီးဖြစ်လာပါတော့တယ်။ 

ပြောရရင် ဖတ်ညွှန်းက ဘယ်လိုပဲရေးရေး ဒီစာအုပ်ကြီးကောင်းတာရဲ့ ရာနှုန်းနည်းနည်းပဲဖော်ပြနိုင်မှာပါ။ ဇာတ်လမ်းကို အကျဉ်းချုပ်ပြောရရင် အရွယ်ရောက်လာပြီဖြစ်တ့ဲ ဂျေကော့ဟာ တရုတ်ပြည်ကို သာသနာပြုဘုန်းကြီးတစ်ပါးအဖြစ်နဲ့ လာရောက်တ့ဲ ခရိီးက စ ပြီး ဇာတ်လမ်းက်ို စ ထားပါတယ်။ တိုမီကိုမာရုဆိုတ့ဲဂျပန်သငေ်္ဘာနဲ့ ဂျေကော့ဟာ တရုတ်ပြည်ကိုလာစဉ်မှာပဲ ဥရောပမှာ ပညာသင်ပြီးပြန်လာတ့ဲ လုမေလင်းနဲ့ သူ့အကို လုချီယာအိုတို့ကို သိခ့ဲ .. ပီကင်းမြို့ပေါ်ရောက်ပြီး အချိန်တစ်ခုကြာလာတော့ သူ့လိုပဲ သာသနာပြုလာတ့ဲ လူမျိုးတူ ဖီလီစီတီနဲ့ အိမ်ထောင်ပြုခ့ဲ .. အ့ဲနောက် ဂျေကော့ရဲ့ ဆန္ဒအတိုင်း သူတို့ဇနီးမောင်နှံဟာ တရုတ်ပြည်ရဲ့တကယ့်ခေါင်တ့ဲနေရာမှာ ခရိယာန်သာသပြုလုပ်ငန်းတွေကို သွားရောက်လုပ်ကိုင်ပါတော့တယ်။ အ့ဲကာလအတွင်း တရုတ်ပြည်မှာ ကူမင်တန်အစိုးရကို တော်လှန်နေတ့ဲ ကွန်မြူနစ်တပ်နီတွေဟာ သူတို့ရွာကို ရောက်လာပြီး ဂျေကော့တို့ဟာလည်းအဖမ်းခံခ့ဲရပါတော့တယ်။ အဖမ်းခံရချိန်မှာ ဂျေကော့တို့ဟာ သမီးလေးတစ်ယောက်ရနေပြီဖြစ်ပေမယ့် ကံကောင်းထောက်မတ့ဲ ကလေးဟာ တပ်နီစစ်သားတွေရဲ့လက်ကလွတ်ခ့ဲတယ်။ ထမင်းချက်လီအန်နဲ့ သူ့သားတွေဟာ ဂျေကော့ရဲ့သမီး အေဘီဂေးကို ကယ်ထုတ်လိုက်နိုင်တယ်။ တပ်နီသုံ့ပန်းအဖြစ် ပါသွားတ့ဲ ဂျေကော့တို့ဟာ တစ်နေရာမှာ စီရင်ချက်ချခံရပြီး သေဒဏ်သတ်မှတ်ခံရတယ်။ ဖီလီစီတီကို ခေါင်းဖြတ်သတ်လိုက်ပြီးတော့ ဂျေကော့ကို သတ်မလို့လုပ်တုန်း အုံကြွမှုတစ်ခုဖြစ်တာနဲ့ ဂျေကော့ဟာ အသက်ဘေးကလွတ်ခ့ဲတယ်။ အ့ဲနောက်မှာ တပ်နီခေါင်းဆောင်တွေဟာ ဂျေကော့ကို ငွေနဲ့ လဲဖို့ သာသနာပြုကျောင်းကို စာပို့ခ့ဲပါတယ်။ မသေပဲကျန်ခ့ဲတ့ဲဂျေကော့ဟာ သုံ့ပန်းအဖြစ် ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲကြီး တောက်လျှောက်ပါသွားခ့ဲတယ်။ 

စာရေးဆရာ အန်ထိုနီဂရေးဟာ ဖတ်ရတဲ့သူကို ကိုယ်တိုင်ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲကြိ်းထဲပါသွားသလိုကိုထင်မိအောင်ရေးနိုင်စွမ်းသူပါ။ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲမှာ မေလင်းတို့မောင်နှမနဲ့ ဂျေကော့ပြန်တွေ့ခ့ဲတယ်။ သူတ်ု့ိက ဗိုလ်တွေပေါ့။ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲလို့သာသုံးတာပါ။ တကယ်က ကူမင်တန်တပ်တွေကို ပြေးတာ။ အတိအကျပြောရရင်တော့ ပြောက်ကျားစနစ်နဲ့ တိုက်ပြေးပြေးတာပေါ့။ ပြေးရင်းနဲ့ ဖြတ်သန်းသွားရသမျှဒေသတောရွာတွေကို ဝါဒဖြန့်သွားခ့ဲတယ်။ စာရေးဆရာဟာ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲအတွင်း ကူမင်တန်တွေနဲ့ တိုက်ပွဲဖြစ်တ့ဲ လုတင်းတံတားတိုက်ပွဲကို အသေးစိတ်ခြယ်မှုန်းထားတာ သိပ်ကောင်းတယ်။ နောက်ပြီး ရေခဲတောင်ကြီးက်ို သူတို့ဖြတ်တာ၊ မဟာမြက်ခင်းလွင်ပြင်ကြီးထဲမှာ သူတ်ု့ိဒုက္ခမျိုးစုံကြုံ၊ တပ်သားတွေပေါင်းများစွာ သေကြ ကြေကြ နဲ့ ချီတက်ကြရတာတွေကို ရေးပြထားတာ လက်ဖျားခါလောက်အောင်ကို ကောင်းလွန်းပါတယ်။ 

ဆရာမောင်ထွန်းသူအမှာစာမှာပါသလို ပီကင်းက ၂ပိုင်းပါ။ ဂျေကော့ကဲလ်နာနဲ့ သူ့သမီးလေး နောက်ဆုံး ကွန်မြူနစ်တွေလက်ထဲလွတ်ပြီး အင်္ဂလန်ပြန်သွားတ့ဲအထိက တစ်ပိုင်းပေါ့။ အ့ဲဒါက ၁၉၃၅ အခန်း(၄)ပြီးတ့ဲနေရာပေါ့။

အခန်း (၅) ၁၉၅၇ မှာ အေဘီဂေးလ် အသက် ၂၀ ကျော်အရွယ်မှာ ဟောင်ကောင်မှာ ဂျေကော့ရဲ့အလုပ်ရှိရာ ကဲလ်နာ သုတေသန အင်စတီကျုဆီ လာတာနဲ့ စ ထားတယ်။ အ့ဲအပိုင်းမှာ ကွန်မြူနစ်ပါတီက အာဏာရသွားပြီ။ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲအတွင်း ဂျေကော့နဲ့ လုမေလင်းတို့ အခြေအနေတစ်ခုမှာ ငြိစွန်းရင်း လုမေလင်းဟာ ကိုယ်ဝန်ရပြီး ဂျေကော့မသ်ိပဲ တရုတ်ပြည်မှာ ကာအိုဆိုတ့ဲသားတစ်ယောက်ကိုမွေးခ့ဲတယ်။ အ့ဲကာလမှာ တရုတ်ပြည်မှာ မော်စီတုန်းဟာ ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးဆိုတ့ဲ နာမည်လှလှလေးကို အသုံးချပြီး အာဏာတည်မြဲရေးအတွက် အာဏာရပါတီရဲ့ အာဏာပြမှုတွေကို စ တင်ဖန်တီးနေပါပြီ။ ပြေရရင် စာမျက်နှာ ၅၉၁ ရောက်မှ အန်ထိုနီဂရေး ရေးပြချင်တ့ဲ ပီကင်းဟာ စ တာပါ။ ခရီးရှည်ချီတက်ပွဲဆိုတာ ခြေဆင်းသာသာရယ်ပါ။ ဒီအပိုင်းက စ ပြီး ပီကင်းနဲ့ ရှန်ဟိုင်းမှာဖြစ်တ့ဲနိုင်ငံရေးလောကကို အခြေပြုတ့ဲ နိုင်ငံရေးနောက်ခံ အိမ်ထောင်ရေးဝတၳုကောင်းတစ်ပုဒ်ကို စာရေးဆရာက ဖန်တီးထားတယ်။ ကြားထဲဖြတ်ပြောရရင် မိတ်ဆွေတစ်ယောက် fb မှာ status တင်ထားတာ သတိရတယ်။ အာဏာရှင်ကို တိုက်ထုတ်ရင်း ကိုယ်ကိုယ်တိုင် အာဏာရှင်ဖြစ်လာခ့ဲတယ်ဆိုတာ ....။ ကွန်မြူနစ်ပါတီဥက္ကဌမော်ရဲ့ လွဲမှားတ့ဲဆုံးဖြတ်ချက်တွေရယ် အာဏာတည်မြဲရေးကို ဦးစားပေးတ့ဲအနေနဲ့ လုပ်ဆောင်ချက်တွေလုပ်ခ့ဲရာမှာ မြေးက အဖိုးကိုသတ်၊ ဦးလေးကို ဖမ်းပြီး နှိပ်စက်ဖို့အတွက် တူကဦးဆောင်တာတွေဟာ ဖြစ်ပေါ်လာခ့ဲတယ်။ ဆရာမောင်ထွန်းသူက အ့ဲစာအုပ်ကို ဘာသာအရမ်းပြန်ချင်ခ့ဲတ့ဲအကြောင်းရင်းကို စာအုပ်ဖတ်လို့ပြီးခါနီးလေ နားလည်လေပဲ။

ပီကင်းနဲ့ ဆိုင်ဂုံကိုယှဉ်ရင် ဇာတ်လမ်းသဘောအရ ဆိုင်ဂုံကအများကြီးသာပါတယ်။ ဒါပေမယ့် ရေခံမြေခံအနေအထား၊ အတုယူစရာ၊ သတိပြုစရာ၊ နိုင်ငံရေးသင်ခန်းစာတွေရတာတွေ၊ အတိုဆုံးပြောရရင် ဆိုင်ဂုံက ဇာတ်လမ်းပိုကောင်းချင်ကောင်းမယ်

မြန်မာနိုင်ငံသားတစ်ယောက်အနေနဲ့က ပီကင်းက ပိုပြီး ရင်ဘတ်ချင်းပိုနီးပါတယ်။ မြန်မာနိုင်ငံမှာ ဖြစ်ခ့ဲတ့ဲကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုတွေကို သိခ့ဲသူတွေဆို အာဏာရသွားတ့ဲ ကိုယ့်အိမ်နီးချင်းနိုင်ငံရဲ့ ကွန်မြူနစ်လှုပ်ရှားမှုကို အနီးကပ်လေ့လာနိုင်မှာပါ။ 

------------------------------------

ဖတ်ညွှန်းရေးသူ - မိုးသားလတ် @ ဟေမာန်လှဝင်း

14.August.2017 (13:51)