(ရုပ်ရှင်ခံစားမှုဆောင်းပါးများ)

ရှိန်ဝါ

မျက်နှာဖုံးပန်းချီ - ကိုဇာနည်

၂၀၁၉၊ ဇန်နဝါရီ၊ ပထမအကြိမ်

အုပ်ရေ - ၅၀၀

၂၅၀၀ ကျပ်

SMART စာပေ

09 730 57653, 09 79 9632254

ဇာတ်လမ်းအကျဉ်း ပြောပြဖို့ကလည်း သိပ်လွယ်ပါတယ်။ စီးပွားရေး မပြေလည်ကြတဲ့ ငယ်ငယ်ရွယ်ရွယ် လင်မယား နှစ်ယောက်။ မိန်းမဖြစ်သူ (မင်းသမီး Juno Temple) က ဘွဲ့ရ ပညာတတ်ဆိုတော့ တော်ရုံအလုပ်လောက်ကို မလုပ်ချင်၊ ယောကျ်ားဖြစ်သူ (မင်းသား Michael Angarano) ကလည်း လုပ်ငန်းခွင်မှာ မအောင်မြင်သူ။ အိမ်လခကိုတောင် ပုံမှန် မပေးနိုင်ကြသူတွေ။ တိုတိုပြောရရင် ရှေးဟောင်းပစ္စည်းအရောင်းဆိုင်ကလေးတစ်ခုထဲကနေ ကြေးခရားအိုးလေးတစ်အိုးကို ပြန်ရောင်းစားဖို့ ရည်ရွယ်ချက်နဲ့ ခိုးမိသွားကြတယ်။

ခိုးလာပြီး နောက်တစ်နေ့မှာပဲ ကောင်မလေးက ဆံပင်ဖြောင့်နေရင်း မတော်တဆ ထိခိုက်မိကာ နာသွားတော့ ကြေးခရားအိုးအဖုံးလေးက လှုပ်သွားတယ်။ သွားကြည့်တော့ ဒေါ်လာတစ်ရွက် ရောက်နေတာ သူ တွေ့လိုက်ရတယ်။ သူ့ကိုယ်သူ ထပ်နာအောင် လုပ်ကြည့်တော့ ကြေးခရားအိုးထဲမှာ ဒေါ်လာတွေ ရောက်နေပြန်ရော။ ဒါနဲ့ အလုပ်ပြုတ်ပြီး ပြန်လာတဲ့ယောကျ်ားကို ဒီအကြောင်း မြန်မြန် ပြောပြလိုက်တယ်။ လင်မယားနှစ်ယောက်ပေါင်းပြီး အကြီးအကျယ် ငွေရှာကြရောလေ။

လင်မယားနှစ်ယောက် တစ်ယောက်ကိုတစ်ယောက် နာအောင်လုပ်ရင်း ငွေတွေ ထွက်ကျလာအောင် လုပ်ကြတယ်။ နောက်တော့ တခြားလူတွေကို နာကျင်အောင် လုပ်နိုင်ရင် ပိုက်ဆံတွေ ပိုရတယ်ဆိုတာကို တွေ့လာရပြန်တယ်။ ဒါနဲ့ နာကျင်နေတဲ့လူတွေ ရှိတဲ့နေရာတိုင်းကို သွားကြတယ်။ လက်ဝှေ့ပွဲတွေသာမက သားဖွားခန်းတွေအထိပါ မရှောင်တော့တဲ့အထိ ပိုအရဲကိုးလာကြတယ်။ ဒီ့ထက်ကို ပိုဆိုးသွားစေတာကတော့ အိုးလေးဟာ ရုပ်ပိုင်းနာကျင်မှုတွေထက် စိတ်ပိုင်းနာကျင်မှုတွေကို ပိုက်ဆံ ပိုထုတ်ပေးကြောင်း သိလိုက်ရတာပါပဲ။ ဒါနဲ့ လင်မယားနှစ်ယောက်ဟာ အရင်က လျှို့ဝှက်ထားခဲ့ကြတဲ့ လိင်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကိစ္စတွေအထိပါ ဖွင့်ပြောလာကြတယ်။ တစ်ယောက်နဲ့တစ်ယောက် ရွံရှာမုန်းတီးသွားစေလောက်တဲ့အကြောင်းအရာတွေအထိပေါ့။ အဆုံးစွန်သော နာကျင်မှုဟာ လူသတ်မှုပဲဆိုတာ သိလိုက်ရတဲ့အခါမှာတော့ . . . ။

သူတို့မှာ ဒီအိုးလေး ရှိနေတာကို သိနေကြသူတွေလည်း ရှိနေပြီ။ ဒီအထဲ တခြားလူတွေထက် ဒီခရားအိုးလေးအကြောင်းကို ပိုသိသူဖြစ်တဲ့ ဒေါက်တာလင်းဆိုသူလည်း ပါတယ်။ 

ခရားအိုးလေးက ကျိန်စာသင့်နေတာဖြစ်ပြီး တည်ရှိနေခဲ့တာကလည်း ရာစုနှစ်တွေ ကြာခဲ့ပြီ။ ဘုရင်တွေ၊ လူချမ်းသာတွေကနေ သာမန်လူတွေအထိ လူအမျိုးမျိုး ပိုင်ဆိုင်ခဲ့ကြပြီး ပိုင်ဆိုင်သူတွေဟာလည်း တော်ရုံနဲ့ မစွန့်လွှတ်နိုင်ကြတာမို့ နည်းအမျိုးမျိုးနဲ့ ဘဝတွေ ပျက်စေခဲ့တဲ့ ခရားအိုးလေး ဖြစ်တယ်။ ဒေါက်တာလင်းတို့က မျိုးရိုးစဉ်ဆက် ဒီအိုးလေးကို ဖျက်ဆီးဖို့ သမိုင်းပေးတာဝန်ရှိနေသူတွေ ဖြစ်တယ်။ ဒါပေမဲ့ ခက်နေတာက အိုးလေးကို ထိပြီး ပိုင်ဆိုင်ထားသူတွေက လိုလိုလားလားနဲ့ ပြန်လည် မပေးသရွေ့ တခြားလူက ယူလို့ရတာမဟုတ်ဘူး။ ဒါကြောင့်လည်း ဒေါက်တာလင်းက နားလည်အောင် ရှင်းပြပြောဆိုပေမယ့် လင်မယားနှစ်ယောက်က လက်မခံဘူး။ ဒီလောက်ဆို စာဖတ်သူအနေနဲ့ ရုပ်ရှင်ကို မကြည့်ဖူးဘူးဆိုရင်တောင် သဘောပေါက်လောက်မှာပါ။

ငွေကြေးဆိုတာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် နာကျင်အောင် လုပ်ရုံတင်မကဘဲ တခြားလူတွေကိုလည်း နာကျင်စေပြီး ရှာလို့ ရပါလား၊ ရုပ်ပိုင်းထက် စိတ်ပိုင်းကို နာကျင်စေပြီး ငွေရှာနေကြတာတွေက ဒီကနေ့ ကမ်ဘာကြီးမှာ ပိုပိုဆိုးလာနေပါရော့လား၊ ငွေကြေးဆိုတာ လူတွေ အဆင်ပြေစေဖို့ ဖန်တီးထားတဲ့အရာ ဖြစ်ပေမယ့် ငွေကြေးကြောင့်ပဲ မိသားစုချင်း၊ ချစ်သူချင်း၊ နိုင်ငံချင်း အနိုင်ကျင့်၊ လုယက်၊ သတ်ဖြတ်တာတွေအထိ ဖြစ်စေပါလားဆိုတာကို သဘာဝလွန် ကြေးခရားအိုးလေးတစ်အိုး ဖန်တီးကာ ဒါရိုက်တာက ဘယ်အခန်းကို ဘယ်လိုရည်ရွယ်ထားပုံရတယ်ဆိုတာတွေအထိ ကိုရှိန်ဝါက ဆန့်ထွက်တွေးခေါ်ပြထားတယ်။

■

The Lunchbox ရုပ်ရှင်ရဲ့ ဇာတ်လမ်းအကျဉ်းကို ပြောပြရရင် ရှင်းလွန်းပါတယ်။

လင်ယောကျ်ားရဲ့အချစ်ကို မရတော့တဲ့၊ ကလေးတစ်ယောက်အမေ အီလာက သူ့ယောကျ်ားရဲ့အချစ်ကို ပြန်ရဖို့အတွက် ရှေးရိုးနည်းအတိုင်း လျှာကနေ ပြန်လည်သိမ်းပိုက်မယ်ဆိုပြီး ကောင်းနိုးရာရာလေးတွေချက်ကာ ထမင်းချိုင့်ပို့တယ်။ ထမင်းချိုင့်ပို့တဲ့စနစ်က အဲဒီကာလ အိန္ဒိယမှာ နာမည်ကြီးခဲ့တဲ့ ဒပ်ဘာဝါလဆိုတဲ့ လူတစ်တန်၊ ယာဉ်တစ်တန်နဲ့ စုပေါင်းပို့တဲ့စနစ်။ အဲဒီမှာ စနစ်က မတော်တဆ မှားယွင်းပြီး ထမင်းချိုင့်က သူ့အမျိုးသားဆီ မရောက်ဘဲ ရုံးစာရေးကြီး (ဝါရင့်မင်းသားကြီး အစ်ရ်ဖန်ခန်း) ဆာဂျန်ဆီကို ရောက်သွားပါတော့တယ်။ 

ဆာဂျန်က မိန်းမ ဆုံးပါးပြီး အထီးကျန်ဖြစ်နေတဲ့ မုဆိုးဖိုကြီး။ အလုပ်က လွဲလို့ ဘာသင်ဝင်လှုပ်ရှားမှုမှ မရှိတော့တဲ့ စက်ရုပ်ဆန်ဆန် လူသားကြီးတစ်ယောက်ပေါ့။ ဆာဂျန်က ထမင်းချိုင့် မှားရောက်လာတာ သိလို့ စာတိုလေးကို ချိုင့်ထဲ ပြန်ထည့်ပေးလိုက်ရာကနေ ဆာဂျန်နဲ့ အီလာတို့ဟာ စာလေးတွေ အပြန်အလှန် ပို့ကြရင်း သံယောဇဉ် ငြိတွယ်မိတော့တယ်။ ဒီအထဲမှာ အီလာရဲ့တိုက်ခန်းအပေါ်ထပ်က အန်တီဆိုတဲ့ ဇာတ်ကောင်ကို လုံးဝ မပြဘဲ အသံနဲ့သာ သရုပ်ဆောင်သွားစေခဲ့တာကလည်း လူတိုင်းကို ဖမ်းစားနိုင်ခဲ့တဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေ ဖြစ်တယ်။

အီလာဟာ ယောကျ်ားဖြစ်သူရဲ့အချစ်ကို ပြန်လည်ရရှိဖို့ ကြိုးစားရာကနေ တကယ့်ချစ်ခြင်းမေတ္တာကို မထင်မှတ်ထားတဲ့နေရာက မထင်မှတ်တဲ့လူဆီကနေ မထင်မှတ်တဲ့နည်းနဲ့ ရရှိခဲ့တယ်။ ဘာဆက်ဖြစ်သလဲဆိုတာကတော့ မကြည့်ဖူးသူတွေ ဆက်ကြည့်ရမယ့် ကိစ္စပါပဲ။ တခြားဇာတ်ကောင်တွေလည်း ပါသေးပေမယ့် အခုက အတိုချုံ့ ပြောပြလိုက်တာပါ။

ကိုရှိန်ဝါက ဒီကားထဲက ဇာတ်ဝင်ခန်းတစ်ခန်းကို ပြောပြလိုက်၊ သူ့အမြင် ဖော်ပြလိုက်၊ သူ့မေးခွန်းတွေ ဖော်ပြလိုက်နဲ့ ရုပ်ရှင်ကောင်းဆိုတာ ကြည့်သူကို ကြည့်မိရုံနဲ့ မပြီးစေဘဲ ဆက်လက်အလုပ်လုပ် တွေးခေါ်စေတယ်ဆိုတာကို များစွာ ပြောပြထားတယ်။

ဒီရုပ်ရှင်ဟာ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် ပြန်လည်ရှာဖွေသူနှစ်ယောက် သူတို့ကိုယ်သူတို့ တွေ့ရှိသွားပုံကို ပြထားတဲ့ကားပါ။ လူသားရဲ့ဖြစ်တည်မှုဆိုတာ ဘာလဲ၊ ဘာသာစကားနဲ့ တည်ဆောက်ထားတဲ့ကမ်ဘာကြီးဆိုတာ ဘာလဲ၊ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုဆိုတာ တခြားသူတွေကို မှီခိုဖြစ်တည်ရတာမျိုးလား၊ ဘာသာစကားကို အသုံးပြုကာ တခြားသူတွေနဲ့ ဆက်သွယ်မှုပြုလိုက်မှ ကိုယ့်ဖြစ်တည်မှုက ပေါ်လွင်လာသလား စသဖြင့် သူ့အမြင်တွေကို ကိုရှိန်ဝါက ဝေမျှထားတယ်။

■

ဒီစာအုပ်အကြောင်းကို အနည်းအကျဉ်းလောက် ပြောဖို့ ကြိုးစားမယ်လုပ်တော့ ကျွန်တော် ကြုံတွေ့ရတဲ့ ပထမဆုံး အခက်အခဲက ဘယ်ဇာတ်ကားအကြောင်းကို သူ ရေးထားတာထဲက ရွေးပြောရမလဲဆိုတာပဲ။ ဒုတိယအခက်အခဲက သူ ရေးထားတဲ့ ရုပ်ရှင်ကားတိုင်းကို ကျွန်တော် ကြည့်ဖူးပြီးသား၊ ကြိုက်နေပြီးသားဆိုတော့ သူက အပြည့်အစုံ ဖော်ပြထားတာကို ကျွန်တော်က ဟိုနည်းနည်း ဒီနည်းနည်း ပြောလိုက်ရင် ရှိန်ဝါက ဒီလောက်ပဲ မြင်သလားဟဆိုတာလည်း ဖြစ်သွားနိုင်တဲ့ကိစ္စပါ။ ဒီတော့ကာ တတ်နိုင်သမျှ မြင်သာအောင်လောက်သာ ခပ်တိုတို ကြိုးစားတင်ပြခဲ့တယ်ဆိုတာ ဝန်ခံချင်ပါတယ်။ တကယ်က သူ တွေးမြင်မိသမျှ အမြင်တိုင်းကို နားလည်လွယ်အောင် ရှည်လျားစွာ ရှင်းပြထားတာတွေ များစွာ ပါဝင်ပါတယ်။

ဒီစာအုပ်က ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းတွေအကြောင်းကို ပြောပြထားတဲ့ (သာမန်စာရေးတတ်သူတွေတောင် ရေးသားတတ်တဲ့) သာမန်ကာလျှံကာ ရုပ်ရှင်ဇာတ်လမ်းအကြောင်းစာအုပ်မျိုး မဟုတ်ဘဲ ဇာတ်ဝင်ခန်းတွေအလိုက် ကြည့်သူက ဆန့်ထွက်တွေးမြင်မိတာတွေကို ရေးသားပြထားတဲ့စာအုပ်ပါ။ ရုပ်ရှင်ကြိုက်သူတွေတင်မကဘဲ အက်ဆေးကြိုက်သူတွေနဲ့ ဝတၳုတိုကြိုက်သူတွေပါ သေချာပေါက် နှစ်သက်လိမ့်မယ်လို့ ကျွန်တော် ပြောရဲပါတယ်။ ကိုရှိန်ဝါရဲ့အတွေးတွေကို ဖတ်မိပြီး ရုပ်ရှင်နဲ့ပတ်သက်တဲ့အတွေးသစ်တွေ ထွက်ကောင်းထွက်လာနိုင်စေမယ့် စာအုပ်မျိုးလည်း ဖြစ်ပါတယ်။

ဒီစာအုပ်ထဲမှာ The Lunchbox, City of Life and Death, The Brass Teapot, A Beautiful Mind, Room, The Skin I Live in, Big Fish, Hacksaw Ridge, Dunkirk, Ice Age, The Polar Express စတဲ့ ရုပ်ရှင်တွေရဲ့ ဇာတ်ဝင်ခန်းတချို့ကို ရှုမြင်ဝေဖန်ပြထားတာတွေ ဖတ်ရှုရပါလိမ့်မယ်။ ဒါတင်မက ဒီကားတွေနဲ့ ဆင်တူသယောင်ရှိတဲ့ တခြားသော ရုပ်ရှင်အမည်တွေကိုပါ သူက လက်ဆင့်ကမ်းပေးထားတာကိုပါ တွေ့ရပါလိမ့်မယ်။

အခုလို ရုပ်ရှင်ခံစားမှုဆောင်းပါးတွေ ရေးဖြစ်ဖို့ သူ့ကို ပိုးဝင်စေခဲ့တာတွေက ဆရာမ ဂျူးရဲ့ ' မောင်တို့ ယောကျ်ားတွေ ' နဲ့ ဆရာ မောင်သာချိုရဲ့ ' လင်္ကာရလမ်း ' တို့ပဲ။ ဒီဆောင်းပါးတွေကို သူ စရေးတော့ Movie Crazies Page မှာပေါ့။ နောက်တော့ ' လှိုင်းသစ် ' မဂ္ဂဇင်းနဲ့ ' နွယ်နီ ' မဂ္ဂဇင်းထဲမှာလည်း ရေးသားဖြစ်ခဲ့တယ်။

ရုပ်ရှင်တစ်ကားကို ကြည့်ပြီး အဲဒီရုပ်ရှင်ရဲ့ ပင်မအကြောင်းအရာကနေတစ်ဆင့် ဆင့်ပွားခံစားရရှိတဲ့ အတွေးတွေနဲ့ အဲဒီရုပ်ရှင်တွေထဲမှာ သူ ကြိုက်မိတဲ့အကွက်လေးတွေကို ရေးထားတာတွေပါပဲ။ ရုပ်ရှင်ပေါ် မူတည်ပြီး သူ ခံစားမိ၊ မြင်မိတာတွေကို ရေးထားတဲ့ အက်ဆေးတွေဆိုလည်း ဟုတ်ပါတယ်။ ရုပ်ရှင်ဆိုတာ လူတွေထဲက လူတွေအကြောင်းကို ရိုက်ပြတာဖြစ်တဲ့အတွက်ကြောင့် တစ်ခါတလေကျ ဒါရိုက်တာကိုယ်တိုင်က ရည်ရွယ်ပြီး ရိုက်ပြထားတာမဟုတ်လောက်တဲ့အရာတွေကိုတောင် ကြည့်ရှုသူတွေက မြင်တတ်၊ ရရတတ်တာတွေ ရှိပါတယ်။ ဒါဆို စိတ်ထဲရှိရာ လျှောက်ရေးတာလောက်ပဲလားဆိုတော့လည်း ဘယ်ဟုတ်မလဲ။ နိုင်ငံတကာက ရုပ်ရှင်ဝေဖန်ရေးဆရာတွေရဲ့ ဝေဖန်ပုံတွေနဲ့ သုံးသပ်ပုံတွေကိုလည်း သူက မွှေနှောက် လိုက်လံ ဖတ်ရှုထားသေးတာပါ။ ရုပ်ရှင်ဟာ အပြကိစ္စဖြစ်တဲ့အတွက် ရုပ်ရှင်ထဲက ဇာတ်ကွက်တစ်ကွက်ကို ကြည့်သူအမျိုးမျိုးက ဘယ်ရှုထောင့်ကနေ လက်ခံရှုမြင်သလဲဆိုတာ သင်ကြားပေးလို့ရတဲ့အရာမျိုးတော့လည်း မဟုတ်ပါဘူး။ ဒါကြောင့် သူက ဒီဆောင်းပါးတွေကို ရေးတယ်လို့ ဆိုထားပါတယ်။ ဒီအထဲက ရုပ်ရှင်ဆိုင်ရာ အမြင်စကားတွေဟာ သူ့စကားတွေပါပဲ။

ဒီကားတွေကို ကြည့်ဖူးသူတွေက ဒီစာအုပ်ကို ဖတ်ပြီးရင် သူနဲ့ အမြင်တူတာတွေ ရှိ မရှိ၊ သူ မမြင်လိုက်တဲ့တခြား ရှုထောင့်တွေကို သူ့လို ပြန်လည်ဝေမျှလိုသူတွေ ရှိ မရှိလည်း သူက သိချင်နေသေးတာပါတဲ့။ ဆိုတော့ကာ စာအုပ်ဖတ်ပြီးသွားရင် သူနဲ့ တိုက်ရိုက်သွားဆွေးနွေးလို့ရတယ်ဆိုတာကိုလည်း ကျွန်တော်က ကြိုပြောလိုက်ပါရစေ။

#လူသာမန်

3.2.2019; 8:55 pm