အလံနီအောက်ဝယ်

Ha Jin ၏ Under the Red Flag Stories ကို

ဘာသာပြန်သည်။

ရာပြည့် စာအုပ်တိုက်၊

ပထမအကြိမ်၊ ဇူလိုင် ၂၀၂၀။

မျက်နှာဖုံး ပန်းချီနှင့် ဒီဇိုင်း - 

ဗီယက်နမ် ပန်းချီဆရာနှင့် လင်းဝဏ္ဏ။

၁၃.၇ စင်တီမီတာ x ၂၀.၉ စင်တီမီတာ။

စာမျက်နှာ - ၂၂၄ ၊ တန်ဖိုး - ကျပ် ၃၅၀၀။

ရာပြည့် စာအုပ်တိုက် ငွေရတုအထိမ်းအမှတ် ( ၁၉၉၅ - ၂၀၂၀ ) ထုတ်ဝေခြင်း အစီအစဉ် အမှတ် ၁၃ ဖြစ်သည်။

ဆရာတင်မောင်မြင့်၏ '' အလံနီအောက်ဝယ်နှင့် စပ်လျဉ်း၍ '' အမှာစာပါရှိသည်။

'' သူ့ဝတ္ထုအားလုံး တရုတ်ပြည်မြောက်ပိုင်း Dismount Fort လို့ခေါ်တဲ့ တပ်မြို့ကလေးနဲ့ ပတ်ဝန်းကျင်မြို့ရွာ များကို နောက်ခံထားပြီး ယဉ်ကျေးမှုတော်လှန်ရေးကာ လအတွင်းက တောသူတောင်သား ဘုံရိပ်သာအလုပ်သမား လယ်သမားများ၊ စစ်သားများနဲ့ ပါတီကောင်စီ လူတန်းစားအသီးသီးရဲ့ ဘဝအထွေထွေကို နာနာကြည်းကြည်းသရော်ထားတဲ့ဝတ္ထုတွေဖြစ်ပါ

တယ်'' ဟု ဆရာတင်မောင်မြင့်က အမှာစာတွင်ရေး သားထားသည်။

ဝတ္ထုတို ၁၂ ပုဒ် ပါရှိသည်။ '' နေ့ခင်းကြောင်တောင်၊ လူဖြစ်အောင် မလုပ်နိုင်သည့်အခါ၊ ဗိုလ်လုပွဲ၊ ခေါင်းတ လားပေါ်မှ လေတွေ မိုးတွေ၊ အချမ်းသာဆုံး လူ၊ သူ ပြန်လာမယ့်နေ့၊ စစ်ဘုရင်၊ ကြမ္မာ၊ ယောက်ျားယူဖို့အရေး၊ တကျော့ပြန် နွေဦးလေပြည်၊ ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၊ ဆယ်နွေ ဆယ်မိုး'' စသည့် ဝတ္ထုတိုများဖြစ်သည်။

'' မူက မိုးပြာရောင်ဝတ်စုံနဲ့ဆိုတော့ တမူထူးနေတယ်။ အမျိုးသမီးတိုင်း အင်္ကျီဘောင်းဘီဆင်တူ လုပ်ငန်းခွင်အဝတ် ဝတ်ကြရတဲ့ခေတ်ကိုး။ မူယင်ဟာ မိန်းမချောတယောက်ဖြစ်တဲ့အကြောင်း ကျွန်တော်တို့ချာတိတ်တွေတောင် သိတယ်။ ဒီမြို့မှာ အချောဆုံးတောင်ဖြစ်ချင်ဖြစ်မှာ။ ငါးဆယ်တွင်းရောက်လာပေမဲ့ ဆံပင်တပင်မှ မဖြူ ဘူး။နည်းနည်းလေး ဝလာပေမဲ့ အရပ်အမောင်းကောင်း တော့ သိပ်မသိသာပါဘူး။ မိန်းမ ကျက်သရေအပြည့်နဲ့ လှတဲ့အလှမျိုးပါ။ မိန်းမအများစုရဲ့ မျက်နှာတွေဟာ ဝါကြန်ကြန် ဖြူရော်ရော်ဖြစ်နေပေမဲ့ မူယင်ရဲ့ မျက်နှာ ဟာ ကျန်းမာနုပျိုပြီး နို့နှစ်ရောင် ပြေးနေတယ်။ ''

( နေ့ခင်းကြောင်တောင်၊ စာမျက်နှာ ၁၂ နှင့် ၁၃ မှ )

'' နောက်ပိုင်းမှာ တရွာလုံးက သူ့ကို ယောက်ျားစာရင်း မသွင်းတော့ဘူး။ အန်ကယ်ဆန်က သူ့ကို ' စကြောက် ' လို့ ပြောခဲ့ပြီး ခုတော့ ကလေးတွေက သူ့ကိုမြင်ရင် ' စခြောက် ' လို့ နောက်ကြ ပြောင်ကြတယ်။ အောင်သွယ်တော်တွေ အိမ်ကို ရောက်လာတတ်ကြပါတယ်။ သတို့သားရှာဖို့ မဟုတ်တော့။ နန့်ညီမတွေကို တောင်းဖို့ ရမ်းဖို့လာကြတာပါ။ ဘဝဟူသည် သားသမီး ပွားစည်း ထွန်းကားဖို့ မဟုတ်လား။ ''

( လူဖြစ်အောင် မလုပ်နိုင်သည့်အခါ၊ စာမျက်နှာ ၄၀ မှ )

'' လျောင်လည်း ဗိုက်ထဲက တကြုတ်ကြုတ်မြည်အောင် ဆာလောင်နေပေမယ့် အများနဲ့အတူ ဆက်စောင့်နေ လိုက်တယ်။ ခွေးကောင်သာ ဒဏ်ရာမရင် ခုအချိန်ဆို အိမ်မှာ ဟင်းပူပူနွေးနွေးနဲ့ ထမင်းလွေးနေပြီ။ ခုတော့ ဒီလိုမဟုတ်ပြီ။ အဖြစ်တွေ ဆိုးခဲ့လေပြီ။ တရွာလုံးက သူ့ကို မေတ္တာပို့ကြတော့မယ်။ သူ့သားစပ်လုပ်ငန်းကို လည်း အပုပ်ချကြတော့မယ်။ တော်တော်နဲ့ အလုပ်ပြန်ကောင်းနိုင်တော့မှာ မဟုတ်ဘူးထင်ပါရဲ့။ ''

( ဗိုလ်လုပွဲ၊ စာမျက်နှာ ၅၄ နှင့် ၅၅ မှ )

'' ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သင်းကွပ်လိုက်တဲ့အတွက် ပြဿနာအားလုံး နိဋ္ဌိတံသွားလေတော့တယ်။ ဘယ်သူ ကမှလည်း သူ့ကို ဝန်ခံချက်တွေ၊ ကတိကဝတ်တွေ ဆက်မတောင်းတော့ဘူး။ သူ နောင်တတရားရ တာကို ပြဖို့ သည့်ထက်ပြင်းထန်တဲ့နည်း ရှိနိုင်ပါဦးမလား။ မြို့ကပြန်လာတော့ သူ့ကိုရွာကလူတွေ တလေးတစား ဖြစ်လာကြတယ်။ လူကြီးတွေကလည်း သူ့ယောက္ခမ ရွာအထိလိုက်ပြီး အကျိုးအကြောင်းရှင်းပြတောင်းပန်တော့ မိန်းမကပါ နားလည်ခွင့်လွှတ်ပြီး ပြန်ပါလာ

တယ်။ ''

( ရှင်ပြန်ထမြောက်ခြင်း၊ စာမျက်နှာ ၂၁၀ မှ )

ဟာကျင်း၏ ဇာတ်ကောင်တို့မှာ ထူးခြားဆန်းပြားသူများ မဟုတ်ကြသော်လည်း ရင်ထဲတွင် စွဲထင်ကျန်ရစ်နေ မည့် ဇာတ်ကောင်များဖြစ်သည်။ရိုးစင်းသောအကြောင်း အရာများကို ရေးဖွဲ့ထားသည့်တိုင် အံ့သြတုန်လှုပ်ရ သည့် အရေးအဖွဲ့များ ဖြစ်နေသည်။ ကြေကွဲဝမ်းနည်းစွာ ရယ်မောမိစေသော အရေးအသားများဖြစ်နေသည်။ ဝတ္ထုတိုတစ်ပုဒ် ဖတ်ပြီးလေတိုင်း

''အလံနီအောက်ဝယ် '' ဟူသော စကားလုံးကိုသာ ပဲ့တင်ထပ် ကြားယောင်နေမိပါတော့သည်။

မိုးမင်းသိမ်း

၅ စက်တင်ဘာ ၂၀၂၀