ခမာနီခေတ်ကို အဆိုးဝါးဆုံးဖြတ်သန်းခဲ့ရသော အသက်ရှင်ရပ်တည်ခွင့်ရခဲ့သော သူတစ်ယောက်၏ ပြန်ပြောပြချက်များအပေါ် အသေးစိတ် ပြန်လည် ပုံဖော်ထားသည့် စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်သည်။

ကမ္ဘာပေါ်တွင် ကြောက်စရာ အကောင်းဆုံး အာဏာရှင် ၁၀၊ ကမ္္ဘာပေါ်တွင် ကြောက်စရာ အကောင်းဆုံး အစုလိုက် အပြုံလိုက် လူသတ်မှုများ စသည်ဖြင့် ထိပ်ဆုံးစာရင်းများကို YouTube ပေါ်တွင် ကျွန်တော် ကြည့်လေ့ရှိသည်။ ကျွန်တော် ကြည့်လိုက်တိုင်း အမြဲတမ်း ပါလာတတ်သည်က ခမာနီခေါင်းဆောင် ပိုပေါ့နှင့် ခမာနီများ။ ဒီလိုနှင့် ဆက်စပ်ပြီး ခမာနီခေါင်းဆောင် ပိုပေါ့အကြောင်း ဆက်ဖတ်ဖြစ်သည်။ သူ၏ နောက်ဆုံးလဲလျောင်းရာ အုတ်ဂူ၊ နောက်ဆုံး သူ၏ ပြောစကားများ၊ သူသေသည်အထိ သူ့မှာ အပြစ်မရှိကြောင်း တွင်တွင် ငြင်းဆိုသွားသည်။ စကားပြောနေသည်က တကယ့် အပြစ်ကင်းစင်သည့် လူသားတစ်ဦးပုံစံ။ နောက်တော့ ပက်ထရစ်ရှာမက်ကောမစ်ရေးပြီး နိုင်ရဲကျော် ဘာသာပြန်သော Never Fail Down ကို ဖတ်ဖြစ်သည်။ ခမာနီခေတ် ကမ္ဘောဒီးယားမှ လူငယ်တစ်ယောက်၏ ဖြစ်ရပ်မှန် ဖြစ်သန်းမှုများဟု ခေါင်းစဉ်ခွဲ ထိုးထားသည်။ သခင်သန်းထွန်း၏ နောက်ဆုံးနေ့များ စာအုပ်ကို ဖတ်ထားသည့့် ကျွန်တော့်အတွက် ပိုပြည့်စုံအောင် ဖြည့်စွတ်လိုက်သော စာအုပ်တစ်အုပ် ဖြစ်သည်။ တစ်ဖက်က ကွန်မြူနစ်ပါတီတွင်း အကွဲအပြဲများ အကြောင်း၊ မယိုင်လဲစတမ်းကတော့ စနစ်တစ်ခုကို ဇွတ်အတင်းပုံသွင်းကြသည့် နောက်ကွယ်မှ အဖြစ်အပျက်များ။ အဖြစ်အပျက်အစအဆုံး လူမဆန်မှု၊ ရက်စက်မှု၊ လူပေါင်းများစွာ သေကြေပျက်စီးမှု၊ အလွန်တရာ စက်ဆုပ်ရွံရှာဖွယ်ရာ လူကျင့်ဝတ် ဖောက်ပြန်မှုများ၊ လူမဆန်မှု၊ အချင်းချင်း မယုံကြည်မှု၊ အဆိုးယုတ်ဆုံးသော လူသားဖြစ်တည်မှု ဆိုင်ရာ အခက်အခဲအကြပ်အတည်းပေါင်းများစွာ။ ဖတ်ပြီး မောကျန်ခဲ့သည်။ ဖတ်ပြီး တွေးကျန်ခဲ့သည်။ ဖတ်ပြီး ပေါင်ချိန်ပြောသလို လောကကြီးမှာ ဒါမျိုးတွေ တကယ်ရှိခဲ့တယ်လားဆိုပြီး တွေးနေမိသည်။ ကျွန်တော် ဒီစာအုပ်ဖတ်ပြီီး တွေးလိုက်မိသည်က ကျွန်တော်တို့ နိုင်ငံမှာ ဒါမျိုးတွေ မဖြစ်ခဲ့တာ ကံကောင်သည်ဟု ဆိုရမည်။ ကမ္ဘောဒီးယားအနေဖြင့် တကယ့်ကို ဘာမှမရှိသော သုညခေတ်ကို တစ်နိုင်ငံလုံးအတိုင်းအတာနှင့် ကျရောက်သွားခဲ့သည်။ ကျွန်တော်တို့တော့ တစ်နိုင်ငံလုံး အတိုင်းအတာနှင့် မကျရောက်ခဲ့။ ထီးသုန်း နန်းသုံး မြို့သုံး သုညဆိုသည့် ကဗျာက အလိုလို ခေါင်းထဲ ပေါ်လာသည်။ ဖတ်ဖြစ်အောင် ဖတ်ကြည့်ပါမိတ်ဆွေ။ ဖတ်ညွှန်းရေးသူ - စိုးသီဟနောင်

#စာညွွန်း

ရင်ထဲ ထိလာ လို့ ပြောပြဦးမယ် ။ 

ကမေ႓ာဒီးယား ဆိုတဲ့ နိုင်ငံမှာ 

၁၉၇၅ ကနေ ၁၉၇၉ ကြား 

အတိအကျ ဆိုလှျင် 

၃ နှစ် ၈ လ နဲ့ ရက် ၂၀ ကာလအတွင်း

အာဏာအုပ်စိုးမွု တစ်ခုဖြစ်ခဲ့တယ်။ 

ဒါက ခမာနီ တွေ အာဏာသိမ်းလို်က်ခြင်းပါ ။ 

ခမာနီ ဆိုတာ ကမေ႓ာဒီးယားလူမျိုး အစွန်းရောက် ကွန်မြူနစ် တွေပါ။ 

ကွန်မြူနစ် ကိုတောင်မှ အစွန်းထပ်ရောက်တယ် ဆိုတော့ စဉ်းသာ စဉ်းစားကြပေတော့ဗျာ ။

ဒီကာလ အတွင်းမှာ 

နိုင်ငံရဲ့ လူဦးရေ လေးပုံတစ်ပုံ သေသွားတယ်။ 

နိုင်ငံရဲ့ အနုပညာရှင် ၉၀ ရာခိုင်နွုန်း အသတ်ခံကြရတယ်။

ဆရာဝန်တွေ အစိုးရဝန်ထမ်းတွေ ကျောင်းဆရာတွေကအစ သူဌေးတွေ အဆုံး အသတ်ခံကြရတယ်။ 

အကြောင်းပြချက်က အားလုံးတန်းတူညီမှျရေးပေါ့ ။ 

ရွာတွေ မြို့တွေကို ဖျက်ဆီးတယ်။ 

လယ်တွေထဲ ဆင်းခိုင်းပြီး လယ်လုပ်ခိုင်းတယ်။ 

လယ်ထွန်ဖို့ ကျွဲ နွား မရှိတော့ 

ကလေးတွေကို မြေသားတွေ အပေါ်အအောက် နှံ့သွားအောင် လယ်ကွင်းထဲမှာ ပြေးခိုင်းတယ်။ မြေတွေကို အပေါ်အအောက် ကလော်ထုတ်စေတယ်။ 

စားရတော့ ဆန်ပြုတ် တဲ့ ။

လူ သုံးရာလောက်ကို ဆန် နှစ်ဗူး နဲ့ ချက်ထားတဲ့ ဆန်ပြုတ် ပါ။ 

သူတို့တွေ အိမ်သာသွားရင် ရေချည်းပဲ့ ပြန်ထွက်တဲ့ အထိ ကောင်းလွန်းလှတဲ့ ဆန်ပြုတ် ပါ ။ 

နေ့ဖက်ဆို အလုပ် လုပ်ပြီး

ညရောက်လှျင် ဆွေးနွေးပွဲ တက်ရတယ်။ 

ဆွေးနွေးပွဲ ဆိုတာထက် ဝါဒဖြန့်ပွဲဆို ပိုမှန်လိမ့်မယ် ထင်ပါရဲ့ ။ 

အန်ကော ကြီးရဲ့ ကြီးမြတ်လှမွုတွေ ကို ပြောပြတဲ့ ဆွေးနွေးပွဲကြီးပေါ့ ။

ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် နဲ့ အန်ကော ကို ဘယ်ဟာပိုချစ်လဲမေးရင် 

ကိုယ့်ဘာသာကိုယ် လို့ ဖြေရင် 

အဲ့ကောင့် ဦးဏေှာက်ကို ပုဆိန် နဲ့ ခွဲပြီး သတ်တာ ခံရမယ်။ 

ဒါမှမဟုတ် အရေပြားကို လှီးပြီး 

အသည်း ထုတ်တာကို ကြည့်နေရင်းနဲ့ 

သေချင် သေရလိမ့်မယ်။ 

ချွေးတပ်စခန်း မှာ ရက်စက်လှချည်ရဲ့ ဆိုတာ ခမာနီ နဲ့ ယှဉ်ရင် အနည်းငယ်တောင် သိမ်ငယ် သွားသလိုပဲ့ ဗျ ။ 

Mo Yan ရဲ့ ဆန်ပြောင်းနီ ဖတ်တုန်းက ဂျပန်တွေ ရဲ့ ရက်စက်မွုကို အင်မတန် စက်ဆုပ်ခဲ့ပေမယ့် ခမာနီ နဲ့ယှဉ်လှျင် ခမာနီ ကိုပဲ့ စက်ဆုပ်ရတော့မယ် ထင်ပါရဲ့ ။ 

ကလေးတွေ သပ်သပ်

မိန်းမတွေ သပ်သပ်

ယောကျာ်းတွေ သပ်သပ် 

အဲ့လိုမျိုး စခန်းတွေပဲ့ ရှိခဲ့တာ ။

တက္ကသိုလ် ပါမောက္ခ က ခမာနီ စခန်းမွူး ရဲ့ အိမ်မှာ ကြမ်းတိုက် ပြီးတော့ 

သူ့အတွက် စာလာလှျင် ဖတ်ပြ 

ဖတ်ပြပြီး သောက်သုံးမကျ ဘူး ဆိူပြီး စခန်းမွူး နားဘောင်ကျင်း တာခံရ ။ 

ဒီလိုနဲ့ သူတို့တွေ ဘယ်လို လွတ်မြောက်သွားလဲ ဆိုတော့ ဗီယက်နမ် တွေ ဝင်တိုက်ရင်း နဲ့ ခမာနီ လက်အောက်က လွတ်သွားခဲ့တာ ။ 

စစ်ပြေးအများစုက ထိုင်းဘက် ထွက်ပြေးကြတာပေါ့ ။ 

သူတို့တွေ လေးနှစ်လောက် ခံစားခဲ့ရတယ်။ 

ရိုးရာဂီတအနုပညာပျောက်ကွယ်လု နီးပါး ဖြစ်ခဲ့တယ်။ 

လူတွေ ခံစားချက်တွေ ကင်းမဲ့ ကုန်ကြတယ်။ 

ဒီလိုနဲ့ အန်ချွန်ပွန်း ဆိုတဲ့ ဆယ်ကျော်သက် ကလေးလေး တစ်ယောက်က ရိုးရာဂီတ တွေ မပျောက်အောင် ကြိုးစားခဲ့တယ်။ 

အမြန်ဆုံး နာလန်ထ နိုင်ခဲ့တယ်။ 

စာရေးဆရာမ ပက်ထရစ်ရှာက သူ့ကို အကြိမ်ပေါင်းများစွာ အင်တာဗျူး ပြီး 

Never Fall Down ဆိုတဲ့ စာအုပ်ကို ရေးခဲ့တယ်။ 

အန်ချွန်ပွန်း ဖြတ်သန်းခဲ့တဲ့ ဘဝအစစ်အမှန်ကို ရေးသားထားတဲ့ စာအုပ်ပေါ့။ 

စာမျက်နှာ နှစ်ရာ နီးပါးလောက်က 

ခမာနီ လက်အောက်မှာ သူ ဘယ်လို ရှင်သန်အောင် ကြိုးစားခဲ့ရလဲ ဆိုတာ 

ရေးပြထားတယ်။ 

နောက် စာမျက်နှာ ရှစ်ဆယ်လောက်က 

သူလွတ်မြောက်လာပြီးနောက် သူ့နိုင်ငံ နာလန်ထူနိုင်ဖို့ သူ ဘာတွေ လုပ်ခဲ့လဲ ဆိုတာ ရေးပြထားတယ်။ 

မူရင်းရေးသူက 

"သူ့အကြောင်းတွေကို 

သူ အလောတကြီး ပြောသည် ။ 

ပြောတဲ့ အကြိမ်တိူင်းမှာ 

ကြောက်စရာကောင်းလောက်အောင် 

ပြန်ပြောနေတဲ့ သူ့ပုံစံကြောင့် 

သူ့အဖြစ်တွေကို ကျွန်မကိုယ်တိုင် 

ထိတွေ့ ခံစားနေရသလားလို့တောင် 

ထင်ရလေသည် " 

လို့ ဆိုထားတယ်။ 

ဖတ်ကြည့်လှျင်လည်း ထိုနည်းပါပဲ့ ။ 

တေးရေးဆရာ မြင့်မိုးအောင် က

၂၀၁၄ တုန်းက သူ ကမေ႓ာဒီးယား ကို ရောက်တုန်း အန်ချွန်ပွန်း နဲ့ ဆုံရသတဲ့ 

အခုချိန်ထိ သူ့ မျက်လုံးထဲမှာ ကြေကွဲခြင်း အရိပ်အယောင် တွေ အခုထိ ရှိနေဆဲ တဲ့ ။ 

သူ ဘာတွေ ကြုံခဲ့ရတာလဲ 

ဘာတွေက သူ့ကို အခုထိ ကြေကွဲနေစေရသေးတာလဲ 

သူဘယ်လို ရှင်သန်အောင် နေထိုင်ခဲ့တာလဲ 

စတာတွေကို စာအုပ်ထဲမှာ 

ခံစားကြည့်ပါ ။ 

ကျွန်တော်ကတော့ သိပ်ကြွေမိသွားပြီ။ 

ဖြစ်ရပ်မှန် စာအုပ်တစ်အုပ်ပေါ့ ။ 

#Never-Fall-Down

#Patricia-McCormick

#မယိုင်လဲစတမ်း

#နိုင်ရဲကျော် 

ငါတို့စာပေ

Publisher Name: ငါတို့စာပေ

Publisher Address: Yangon Book Plaza သံစျေး ၅လွှာ ၁၇လမ်း ရန်ကုန်။ ဖုန်း - 09 73055543

Publisher Phone Number: 09 73055543