စာရေးဆရာ _ တင့်တယ်

ထုတ်သည့်တိုက် _ ရာပြည့် စာအုပ်တိုက်

ထုတ်သည့်နှစ် _ မေလ ၊ ၂၀၁၄ (ပထမအကြိမ်)

မျက်နှာဖုံးပန်းချီ _ လင်းဝဏ္ဏ 

စာမျက်နှာ _ ၃၉၉

တန်ဘိုး _ ၄၀၀၀

ဧပြီလ ၊ ၁၉၆၇ မှ ဧပြီလ ၁၉၇၁ အထိ သွေးသောက်မဂ္ဂဇင်း မှာ ရေးခဲ့တဲ့ အခန်းဆက် ဆောင်းပါးတွေ ကို စုစည်းပြီး ထုတ်ဝေခြင်း လို့ ရာပြည့်စာအုပ်တိုက် က အမှာစာ ရေးထားပါတယ်။

ဟို တစ်ခေတ်က နှုတ်ခမ်းနီ ပါးနီမလေးများ ၏ အသဲစွဲ စာရေးဆရာ ဆိုပြီး ကြားဖူးခဲ့ပေမဲ့ တင့်တယ် ရဲ့ နာမည်ကြီး "ကမ္မဖလ " တစ်အုပ်ပဲ ကျွန်တော် ဖတ်ဖူးတယ် ။ ဆရာတင့်တယ် ရဲ့ ကိုယ်တိုင်ရေး အတ္ထုပ္ပတ္တိ ဆိုတော့ စာရေးဆရာ တွေရဲ့ ဘဝဖြတ်သန်းမှု ကို စိတ်ဝင်စားတဲ့ အတွက် ဖတ်ဖြစ်သွားတယ် ။ 

ခုနှစ်သက္ကရာဇ် အစီအစဉ် အတိုင်း မဟုတ်ပဲ ဆရာတင့်တယ် အိမ်ထောင်ကျပြီး အချိန် ဂျပန်ခေတ် ကနေ စပြီး ရေးထားပါတယ် ။ သူ ကြုံတွေ့ခဲ့တဲ့ အဖြစ်အပျက် တွေ ၊ နိုင်ငံရေး လူမှုရေး အခြေအနေတွေကို ပြောဆိုချင်လို့ ကိုယ့်ဘဝ နဲ့ ယှဉ်ပြီး မှတ်တမ်းတင် တာပါ လို့ စာရေးဆရာ က ဆိုပါတယ် ။ 

တကယ်လဲ ဂျပန်ခေတ် မှာ မြန်မာနိုင်ငံသား တွေ ဒုက္ခရောက်ကြပုံ တွေ ၊ဆရာတင့်တယ် ကိုယ်တိုင် ရေမကူး တတ်ပဲ ရေကြောက်ပေမယ့် စီးပွားရေး လုပ်တဲ့ အနေနဲ့ ကုန်သည်

လှေသူကြီး လုပ်ခဲ့ရပုံ ။ ကုန်တင်တဲ့ ရွက်လှေ နဲ့ အညာကို ဆန် သွားရောင်း တဲ့အခါ ရွက်လှေတွေ ဘယ်လို ခရီးသွားကြတယ် ဆိုတာ အသေးစိတ် ရေးထားတာ ဗဟုသုတ ရပါတယ် ။ ပင်ပန်း ကြမ်းတမ်းတဲ့ လှေသမားတွေ ရဲ့ ဘဝ တစ်စိတ်တစ်ဒေသ ကို မြင်တွေ့ ရပါတယ် ။ 

နောက်တစ်ပိုင်း က လွတ်လပ်ရေး ရ အပြီး ၁၉၄၈ ခုနှစ် မှာ လန်ဒန် က ဘီဘီစီ သတင်း အသံလွှင့် ဋ္ဌာန မှာ ဆရာတင့်တယ် တာဝန်ထမ်းဆောင် ဖို့ ဖြစ်လာတယ် ။ ဒုတိယကမ္ဘာစစ် ပြီးခါစ အင်္ဂလန် မှာ အစစ အရာရာ ရှားပါးလို့ ချွေတာ သုံးစွဲ နေကြရတဲ့ အကြောင်း ၊ အင်္ဂလိပ် တွေရဲ့ အစွဲအလမ်း ကြီးပုံတွေ အကြောင်း ၊ လူရာဝင်ဖို့ အတွက် အက သင်ရတဲ့ အကြောင်း စတာတွေကို သူ ကြုံတွေ့ခဲ့တဲ့ အင်္ဂလိပ်လူမျိုးတွေ ရဲ့ စရိုက်သဘာဝ တွေကို ရေးဖွဲ့ထားပါတယ် ။ သူတို့ဆီမှာ နှစ်ယောက်တွဲ အကတွေ က ရခြင်း အကြောင်းရင်း ကို သေသေချာချာ ရေးထားတာ ဖတ်ကောင်းလှပါတယ် ။ 

နောက်တစ်ခု ကျွန်တော် သဘောကျတာက ဆရာတင့်တယ် ရဲ့ အင်္ဂလိပ်လူမျိုး တွေ အပေါ် သုံးသပ်ချက် ပါ ။ အင်္ဂလိပ် တွေဟာ ကြောက်တတ်ကြတယ် တဲ့ ။ ရုတ်တရက် ဖတ်လိုက်ရတော့ လန့်သွားတယ် ။ ဘယ့်နှယ် ဥရောပ တိုက်က ကျွန်းသေးသေး လေး မှာ နေပြီး ကမ္ဘာကြီး တစ်ဝက်နီးပါး ကို ကိုလိုနီပြုခဲ့တဲ့ လူမျိုးတွေ ကို ဘယ်လို ပြောလိုက်ပါလိမ့် လို့ ။ ဆက်ဖတ်တော့မှ တင့်တယ် ပြောတာ သဘောပေါက်မိတယ် ။ သူတို့ အင်္ဂလိပ် လူမျိုးတွေက သူတို့ကို မယဉ်ကျေးတဲ့ သူတွေ လို့ သူတစ်ပါး အထင်ခံရမှာ သိပ်ကြောက်ကြတယ် ဆိုပဲ ။ အဲဒါကြောင့် "ကျေးဇူးပြု ပြီး ... " "ခွင့်လွှတ်ပါနော် "  

" ကျေးဇူးတင်ပါတယ် " စတဲ့ ပဋိသန္ဓာရ

စကားတွေ ကို ဖောဖောသီသီ သုံးပြီး ယဉ်ကျေးသမှု ပြုကြတာကိုး လို့ သဘောပေါက်မိ သွားတယ် ။ အင်္ဂလန် ရောက်စ တင့်တယ် ဟာ သူ့ကို တစ်ခုခု လုပ်ဆောင်ပေးတဲ့ သူတွေကို "ကျေးဇူးတင်ပါတယ် " လို့ မပြောဖြစ်ခဲ့ဘူး လို့ ဆိုပါတယ်။ လူယဉ်ကျေး (Gentleman) လို့ ဆိုသူတွေ ရဲ့ အလေ့အကျင့် မှာ အထာမကျ သေးဘူး ဆိုပါတော့ ။ 

ကျွန်တော် အကြိုက်ဆုံး အပိုင်း ကတော့ အင်္ဂလိပ် တွေ သတင်းစာ ၊ စာအုပ် ဖတ်ပုံ နဲ့ သူတို့ဆီက သတင်းစာ ထုတ်ဝေပုံ တွေပါ ။ တင့်တယ် အလုပ်သွားတဲ့ အချိန် ဘူတာ ကနေ သတင်းစာ တစ်စောင် ဖတ်ဖို့ ဝယ်လာတယ် ။ ရထားပေါ်မှာ သတ္ထုတွင်း ပြိုကျတဲ့ အထူးသတင်း တစ်ပိုဒ် ဖတ်လိုက်ရတယ် ။ သူ ဆင်းမယ့် ဘူတာ ရောက်တော့ သတင်းစာ အသစ်က ထွက်နေပြီ ၊ ပြိုကျတဲ့ သတ္ထုတွင်း ထဲက လူ ဘယ်နှစ်ယောက် ကယ်ခဲ့ပြီ ၊ ဘယ်နှစ်ယောက် ပိတ်မိနေဆဲ ဆိုတဲ့ မျက်နှာဖုံး နဲ့ သတင်းစာ ထပ်ထွက်တယ် ။ သတင်းစာ ထုတ်လဲ ထုတ်နိုင်ပါပေ့ ၊ ဖတ်လဲ ဖတ်နိုင်တဲ့ အင်္ဂလိပ် လူမျိုးတွေ ဗျာ ။ 

ကားပေါ်မှာ ရထားပေါ်မှာ သတင်းစာ ၊ စာအုပ်တွေကို သဲကြီးမဲကြီး ဖတ်နေကြတာ စကားပြောသံ မကြားရသလောက်ပဲ တဲ့ ။ ကျွန်တော်တို့ ဆီက Bus ကားတွေ ရထားတွေ ပေါ်မှာ နဲ့ ကွာပုံများ ကြည့်ပါဦး ။ 

လန်ဒန်မြို့ မှာ နှစ်ချီကြာအောင် နေလာခဲ့ပြီး ကိုယ်တိုင်က စာရေးဆရာ လဲ ဖြစ်တော့ မြန်မာပြည် အတွက် ဆောင်းပါးတွေ ရေးပြီး လှမ်းပို့တဲ့အခါ မယ် ဆရာတင့်တယ် က အင်္ဂလိပ် တွေရဲ့ အားနည်းချက် ကို အဓိက ထားပြီး ရေးပါတယ် တဲ့ ။ လွတ်လပ်ရေး ရပြီးစ မြန်မာနိုင်ငံ မှာ အင်္ဂလိပ် တွေကို အထင်တကြီး ကိုးကွယ်နေတဲ့ သူတွေကို မျက်စိ ဖွင့်ပေးလိုတဲ့ သဘောပါ ။ နှစ်ပေါင်းတစ်ရာကျော် မြန်မာတွေကို အုပ်ချုပ်သွားခဲ့တဲ့ အင်္ဂလိပ် တွေ ဟာလဲ လူ ထဲက လူ ပါပဲ ဆိုတာ ကို ပြချင် လို့ သူတို့ရဲ့ အားနည်းချက် ကို ဖွင့်ချ ရေးသားခဲ့ပါတယ် ။ သူတို့ လူမျိုးတွေ တိုးတက် လာရခြင်း ရဲ့ အကြောင်းရင်း တွေထဲမှာ ငယ်စဉ် ကတဲက ငွေစု တာ နဲ့ စာရင်းဇယား နဲ့ တွက်ချက် သုံးတတ်ခြင်း ဟာလဲ အကြောင်းတစ်ခု အနေနဲ့ ပါတယ် ဆိုတာလဲ တင်ပြထားပါ သေးတယ် ။ 

လန်ဒန်မြို့ ဘီဘီစီ အသံလွှင့်ဋ္ဌာန မှာ ၅နှစ်ကြာအောင် အလုပ်လုပ်ခဲ့တဲ့ ဆရာတင့်တယ် ရေးတဲ့ စစ်ပြီးကာလ လန်ဒန် သရုပ်ဖေါ် မြင်ကွင်းတွေ နဲ့ အင်္ဂလိပ်လူမျိုးတွေ ရဲ့ စရိုက်သဘာဝ တွေ ဖေါ်ပြထား တာတွေ ကို ဖတ်ရတာ လန်ဒန်သွား ခရီးသွားဆောင်းပါး ကောင်းကောင်း တစ်ပိုဒ် ဖတ်လိုက်ရသလို ပါပဲ ခင်ဗျာ ။

(ပြောစရာ တစ်ခုပဲ ရှိပါတယ် ။ ကိုယ်တိုင်ရေး အတ္ထုပ္ပတ္တိ တွေကို ဖတ်တဲ့အခါ ကျွန်တော် ၊ ကျွန်ုပ် ၊ ကိုယ် ၊ မိမိ စတာတွေကို ဖတ်လို့ အဆင်ပြေသော်လည်း မိမိကိုယ်ကို "စာရေးသူ" ဆိုတဲ့ နာမ်စား ကြီးနဲ့ ဖတ်ရတာ ကျွန်တော့ အတွက် အဆင်မပြေ လှပါဘူး )

Kyaw Kyaw Lwin(3:00pm,26.10.2017)