ဒေါင်းယာဥ််ပျံ ဘုံနဘေးမှာစာရေးလို့ထားချင်တယ်
နွမ်ဂျာသိုင်း
ဒေါင်းယာဥ််ပျံ ဘုံနဘေးမှာစာရေးလို့ထားချင်တယ်
နွယ်ဂျာသိုင်း
တန်ဖိုး - ၅၅၀၀ ကျပ်
ကောင်းဆုသာစာပေ
နွမ်ဂျာသိုင်း ကိုယ်ရေးအကျဥ်းနှင့်စာစုစာရင်း
https://savethelibrarymyanmar.org/author/354/show
သက်သက်က တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝကို သူငယ်ချင်းတွေ၊စာအုပ်တွေနဲ့ပဲ လွတ်လပ်ပျော်ရွှင်စွာ ဖြတ်သန်းနေခဲ့တယ်။လာကြိုက်တဲ့သူတွေအများကြီးရှိတာတောင် အကုန်လုံးကိုဂျီတိုက်လွှတ်သဖြင့် နောက်ကွယ်မှာ “ ဂျီသက် ” ဟုပင်အခေါ်ခံရလေသည်။
“ ဆယ်တန်းအထိလည်း ကျက်လိုက်ရတဲ့စာ၊ပြီးတော့ ဘယ်မှလည်းလွတ်လွတ်လပ်လပ် မသွားရ၊မလာရ၊အမေကဆူ၊အဖေကဆူ၊ဆရာမကဆူနဲ့၊ခုမှ သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ လွတ်လွတ်လပ်လပ် ပျော်ပျော်ရွှင်ရွှင်နေရတာ လေးနှစ်တောင်မပြည့်သေးဘူး၊ဘဝက ခုမှပျော်တယ်ဆိုရုံရှိသေးတယ်၊အဲ့ဒီကိစ္စတွေ ဝင်လာရင် ကိုယ့်သဘောနဲ့ကိုယ် ဘယ်လိုမှနေလို့ရတော့မှာ မဟုတ်ဘူး ” သက်သက်တို့ သူငယ်ချင်းတွေ စိတ်တူကိုယ်တူ ထောက်ခံခဲ့ကြတဲ့ စကား။ ( ခင်မြင့်ဆွေ ခေါ် ဘေးထွက်ကြီးမပါ ) ။
နိုင်လင်းဆိုတဲ့ အိမ်ထောင်ရှိအမျိုးသားတစ်ယောက်နဲ့ မခင်မင်ရခင်အထိ သက်သက်၏ဘဝလေးက သူငယ်ချင်းတွေနဲ့ ပျော်လိုက်ပါးလိုက် အစ်ကိုဖြစ်သူက နှစ်ပတ်တစ်ခါလောက်၊တစ်လတစ်ခါလောက် လာပြီး ဘာလိုလဲမေး ၊ ဘာလေး ညာလေးဝယ်လာ အိမ်ကပို့လိုက်သောပိုက်ဆံအပြင် အစ်ကိုဖြစ်သူကပါ တစ်လလျှင် တစ်ရာ၊တစ်ရာ့ငါးဆယ် မုန့်ဖိုးထပ်ပေးသဖြင့် ဇိမ်ကျနေခဲ့တယ်။ယောက်မဖြစ်သူကလည်း အဝတ်အစားအသစ်အဆန်းလေးတွေပေါ်တာနဲ့ သက်သက်ဆီ တစ်ထည်တစ်စစီတော့ ရောက်လာစမြဲ၊ငွေကြေးအသုံးလိုလျှင်လည်း ဖုန်းဖြင့်လှမ်းမှာလိုက်ရုံသာ ဘာအပူအပင်မှမရှိ ပျော်စရာအတိဖြင့် တက္ကသိုလ်ကျောင်းသူဘဝမှာ အပြည့်အဝ ပျော်ရွှင်နေခဲ့ရတယ်။
ကျောင်းအုပ်ဆရာမကြီးဖြစ်တဲ့ တင်မေဦး ( မမဦး )မှာလည်း သူ့ထက် 10 နှစ်လောက်ငယ်တဲ့သူကို ယူထားမိ၍ အချိန်တိုင်းနီးပါး စိုးရိမ်ကြောင့်ကြနေရတယ်။
“ အိမ်ထောင်တစ်ခုမှာ မိန်းမက အရွယ်သိပ်ကြီးနေရင်လည်း အန္တရာယ်တစ်ခုပဲ၊ယောက်ျားက သိပ်ကြီးနေရင်လည်း အန္တရာယ်တစ်ခုပဲ ။အသက်ငယ်တဲ့သူကို ယူထားမိတော့ အချိန်ရှိသရွေ့ စိုးရိမ်ကြောင့်ကြနေရတယ်၊အရွယ်တူသူလေးတွေနဲ့ စကားပြောတာကအစ အမြဲမသင်္ကာစိတ်နဲ့ အရိပ်ကြည့်နေရတယ်၊ သူတို့အလိုကိုပဲ အမြဲလိုက်ထားရ၊ချော့ရ၊မော့ရနဲ့ အမြဲအအုံနွေးနွေးပူပန်နေရတာပါပဲ ”
နိုင်လင်းကလည်း ကိုယ့်ထက် အသက် 10 နှစ်လောက်ကြီးတဲ့သူကို ယူထားတော့ စာအုပ်ဖတ်တာကအစ နေရာတကာ ချုပ်ချယ်ခံနေရလို့ စိတ်ညစ်နေရတယ်။ အဲ့ဒီအချိန်မှာ စာဖတ်ဝါသနာပါပြီး ချောမောလှတဲ့ သက်သက်နဲ့ ခင်မင်ခွင့်ရခဲ့တော့ အားတဲ့အချိန်တိုင်း သက်သက်ရှိရာ မာလာဆောင်ဆီသို့သာ ခြေဦးလှည့်နေမိတယ်။ဝါသနာတူတဲ့သူဖြစ်လို့ ဝတ္ထုတွေထဲက dialogue တွေရွတ်ပြရာကနေ တစ်စထက်တစ်စ သက်သက်နဲ့ ရင်းနှီးမှု ပိုရလာခဲ့တယ်။
သက်သက်ဘက်က မဝံ့မရဲ ဖြစ်လာတာကို သိတော့သက်သက်က သူ့ရဲ့စိတ်ကူးထဲက ညီမလှလှလေးပါဆိုပြီး အသနားခံ၊ယုံကြည်အောင်ပြောပြီး သက်သက်ရဲ့ စိတ်ကို ပြန်လည်ရယူခဲ့ပြီး လိုလေသေးမရှိအောင် ဂရုစိုက်ပေးခဲ့ပြန်တယ်။
“ တို့မိန်းခလေးတွေကလည်း ခက်တယ်၊ယုံအောင်ပြောရင် ယုံတတ်တယ်၊သနားအောင်ပြောရင် သနားတတ်တယ်၊သနားမိပြီ ယုံမိပြီဆိုရင်လည်း ဘာပဲဖြစ်ဖြစ်ဆိုပြီး ဆင်ကန်းတောတိုး အမိုက်ခံကြတယ် ”
“ ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သိပ်အထင်ကြီးကြတာထသနားအောင်ပြောတာနဲ့ သနားပြီး ဒီလူ့ဘဝကို ကိုယ်ကပဲ ကယ်နိုင်သလိုလို ကိုယ့်လက်ထဲ ကျရင်တော့ ဒီလူဟာ ဒီလို မဆိုးတော့ပဲ ပြန်ကောင်းသွားတော့မလိုလို ကိုယ့်ကိုယ်ကိုယ် သိပ်အထင်ကြီးလွန်းအားကြီးပြီး သေတွင်းထဲ ဇွတ်ဝင်ကြတာလေ ”
နောက်ဆုံး နိုင်လင်းနဲ့ သက်သက်ရဲ့ အကြောင်းတွေ မမဦး သိပြီး မဖြစ်သင့်တာ မဖြစ်ရအောင် တားဆီးဖို့ကြိုးစားရာကနေ သက်သက်ရဲ့မာနကိုထိပါးပြောဆိုမိ၍ သက်သက်က အရွဲ့တိုက်ချင်တဲ့စိတ်တစ်ခုတည်းနဲ့ နိုင်လင်းကို လက်ထပ်ဖို့ သဘောတူခဲ့တယ်။
စာအုပ်ဝယ်ယူလိုပါက
https://www.facebook.com/498627326989102/posts/pfbid02asgHzHfe5KDXX9ZXkTJZBXi6QQVDQr2J8LPmTqMFRVvzZthRekJMEzcs7q3ctEnnl/
Publisher Name: ကောင်းဆုသာစာပေ
Publisher Address: အမှတ် ၁၇၃ ၊ ပထမထပ် ၊ ၃၁လမ်း (အထက်) ပန်းဘဲတန်းမြို့နယ်၊ ရန်ကုန်မြို့ဖုန်း -09420083482, 09268519996
Publisher Phone Number: 09420083482, 09268519996
